تاثیر تمرین هوازی به همراه رژیم غذایی پرچرب بر eNOS و ROS بافت بیضه موش های صحرایی نر نوجوان

 هدف از این تحقیق تعیین تاثیر یک دوره تمرین هوازی به همراه رژیم غذایی پرچرب بر eNOS و ROS بافت بیضه موش های صحرایی نر نوجوان بود.

 بدین منظور، 24 سر موش نر نوجوان (30روزه) به طور تصادفی به چهار گروه رژیم معمولی کنترل، رژیم معمولی تمرین، رژیم پرچرب کنترل و رژیم پرچرب تمرین تقسیم شدند. گروه تغذیه پرچرب به مدت 30 روز تحت رژیم غذایی پرچرب (HF: 817/5 kcal/g) قرار گرفتند. از روز شصت ام، رژیم غذایی با چربی معمولی (NF: 801/3 kcal/g) اعمال شد. برنامه تمرین هوازی به مدت چهار هفته سه روز در هفته (دوازده جلسه و از روز هفتادم تا نود و هشتم زندگی) انجام شد.

نتایج نشان داد که مقدار ROS بافت بیضه موش های نر فقط در گروه رژیم پرچرب نسبت به سایر گروه ها بیشتر بود. همچنین در بین گروه ها از لحاظ مقدار eNOS بافت بیضه موش های نر تفاوت معنی داری وجود نداشت.

در کل بر مبنای نتایج این تحقیق ما نتیجه گیری کردیم که رژیم پرچرب سبب افزایش تولید گونه های فعال اکسیژن بافت بیضه می شود و تمرین هوازی بر آن تاثیر ندارد. همچنین در تقابل با بخش اکثر شواهد موجود، نه تمرین و نه مصرف رژیم پرچرب، تاثیری بر مقدار eNOS بافت بیضه نداشتند. بنابراین، به دلیل محدودیت های این تحقیق و کمبود شواهد همچنان در این زمینه نیاز به بررسی های بیشتر از فنوتیپ سلولی، سرنوشت اسپرم ها و شناسایی مسیرهای درگیر در بروز استرس اکسایشی و آثار متعاقب ناشی از فعال سازی eNOS در بافت بیضه در پاسخ به تمرین بدنی و چاقی باقی است