مقایسه اثر لیزر کم توان قرمز و مادن قرمز نزدیک با داروی کلومیفن بر فرایند فولیکولوژنزیس در بافت تخمدان در موش صحرایی

فولیکولوژنزیس فرایندی است که هرگونه اختلال در آن منجر به بیماری های تخمدانی می شود. درمان های آن شامل جراحی, انواع داروها و لیزر به صورت مکمل می باشد. بنابراین این مطالعه به بررسی اثر تحریک زیستی لیزر کم توان (توان < 250 میلی وات) بر فرایند فولیکولوژنزیس در بافت تخمدان کوش صحرایی به صورت مستقل در دو طول موج 630 و 810 نانومتر پرداخته است. لیزر ، (D) دارو ، (CT)

28 رت ماده از نژاد ویستار با وزن بین 150 تا 250 گرم در سن 9 هفته به چهار گروه کنترل RL 2±33 برای mw/cm تقسیم شدند. برای این کار از دو لیزر دایود با شدت 2 (NIRL) لیزر مادون قرمز نزدیک ، (RL) قرمز 5) قرار j/cm استفاده شد. در دو روز اول سیکل استروس گروه های لیزر تحت تابش (2 NIRL 2±212 برای mw/cm و شدت 2 D گرفتند. موشهای گروه کلومیفن (1 میکروگرم بر کیلوگرم) دریافت کردند. پس از انجام آزمایشها، موشها بیهوش و قربانی شدند و بافت تخمدان آنها برداشته شد.

تعداد انواع فولیکولها و سطح هورمونهای موثر مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج نشان دهنده تغییر در تعداد انواع فولیکول در مقایسه با سایر گروه ها معنی دار بود، در حالی NIRL بود. این تغییر در گروه CT و D ها و هورمون ها در مقایسه با گروه های CT کمتر از گروه لیزر بود و تنها در مقایسه با گروه D معنی دار نبود. این نتایج در گروه RL که در گروه معنی دار بود.

لیزر کم توان درمانی در طول موج 810 نانومتر می تواند به طور مستقل فعالیت بافت تخمدان را در تولید انواع فولیکول ها افزایش دهد. بنابراین، این مطالعه توانست لیزر 810 نانومتر را به عنوان درمانی مستقل و جدید در تنبلی تخمدان معرفی کند که می تواند در مطالعات بعدی مورد استفاده قرار گیرد.