بررسی حساسیت، ویژگی و دقت نسخه فارسی ویرایش سوم مقیاس رتبه بندی اوتیسم گیلیام (GARS-3): یک مطالعه توصیفی

اختلال طیف اوتیسم با شیوع بیش تر در سنوات اخیر به عنوان یکی از اختلالات حایز اهمیت عصبی تحولی شناخته می شود که همواره تشخیص به هنگام در مداخلات اثربخش مورد تاکید بوده است. یکی از راه های تشخیص، استفاده از ابزارهایی با ویژگی های روان سنجی مطلوب برای جامعه مورد نظر است. هدف از این مطالعه، تعیین حساسیت، ویژگی و دقت نسخه فارسی ویرایش سوم مقیاس رتبه بندی اوتیسم گیلیام (Gilliam autism rating scale-3; GARS-3) بود.

 پژوهش توصیفی حاضر از نوع اعتبارسنجی است. نمونه آماری در سال های 99-1398 در چهار استان با گروه سنی 3 تا 22 سال شامل 117 نفر با اختلال طیف اوتیسم، 55 نفر ناشنوا، 94 نفر کم توان هوشی و 52 نفر به هنجار انتخاب شدند. داده ها از گروه نمونه و با پرسش نامه مقیاس رتبه بندی اوتیسم گیلیام (2013) جمع آوری شد و با شاخص های توصیفی تجزیه و تحلیل شد.

 نتایج نشان داد برای هر دو مقیاس 4 و 6 نمره ای در شاخص دقت بیشینه مقدار برای گروه اوتیسم و به هنجار (93/0) و کم ترین مقدار برای اوتیسم و کم توان هوشی (76/0) بود. در شاخص ویژگی، بیشینه مقدار برای گروه اوتیسم و به هنجار (90/0) و کم ترین مقدار برای اوتیسم و کم توان (52/0) بود و در نهایت برای شاخص حساسیت نیز مقدار 95/0 به دست آمد.

با توجه به نتایج به دست آمده از سه شاخص مهم حوزه روان سنجی برای شناسایی اختلال طیف اوتیسم، استفاده از این ابزار غربال گری برای تشخیص اختلال طیف اوتیسم در کودکان ایرانی توصیه می شود، اگرچه بهره گیری از سایر یافته های روان سنجی نیز مورد تاکید است.