برآورد روش های افزایش قدرت نرم در بازیگری ایران و ترکیه در سوریه و عراق

هدف پژوهش برآورد روش های افزایش قدرت نرم در بازیگری ایران و ترکیه در سوریه و عراق بود. برای این منظور از تحقیق کیفی (تیوری بنیانی) استفاده شد. جامعه‌ی آماری شامل تمامی اساتید رشته علوم سیاسی است که با 20 نفر از آنان مصاحبه صورت پذیرفت. در این پژوهش، از روش نمونه‌گیری هدفمند برای انتخاب نفر اول و از تکنیک گلوله برفی برای انتخاب نفرات بعدی استفاده شد. در تحلیل یافته‌ها ابتدا با مرور و بازنگری متن مصاحبه‌ها، مفاهیم و عبارات معنی‌دار استخراج شدند، سپس از تجزیه و تحلیل و کدگذاری این مفاهیم و عبارات، مقوله‌های اصلی استخراج شدند. نتایج نشان داد که دو طبقه گسترده شامل همگرایی با هنجارهای جهانی و عملکرد مسیولانه در سطح بین المللی شناسایی شدند و پنج زیرطبقه نیز عبارتند از: موقعیت جغرافیایی و استراتژیک، تاریخ و جاذبه های فرهنگی، دین و ایدیولوژی، همزیستی مسالمت آمیز، حضور در مجامع بین المللی. هر یک از این زیرطبقات یا همان مولفه‌های قدرت نرم خود شامل گویه‌هایی هستند تحت عنوان کدهای باز برجسته.