اثر تمرینات ورزشی ثبات مرکزی بر میزان فعالسازی عضلات شکمی و انعطاف پذیری کمر مردان دارای کمردرد مزمن اختصاصی

فتق دیسک کمر شایع ترین دلیل اختصاصی کمردرد مزمن است و تمرین درمانی یکی از اهداف مدیریت آن می باشد. هدف از این مطالعه بررسی اثر تمرینات ثبات مرکزی بر میزان فعالسازی عضلات شکمی و انعطاف پذیری کمر مردان مبتلا به کمردرد مزمن اختصاصی بود.

  آزمودنی های این کارآزمایی بالینی، 20 مرد جوان و میانسال مبتلا به فتق دیسک کمر مراجعه کننده به فیزیوتراپی در رشت در نیمه اول سال 99 بودند که به صورت تصادفی در دو گروه تمرینات ثبات مرکزی (10 نفر) و شاهد (10 نفر) قرار گرفتند. فعالیت الکتریکی عضلات مایل داخلی، مایل خارجی و راست شکمی توسط دستگاه الکترومیوگرافی، قدرت عضلات شکمی با آزمون پایین آوردن مستقیم پاها و انعطاف پذیری کمر با آزمون نشستن و خمش اندازه گیری شد. پروتکل تمرین گروه مداخله شامل 8 هفته تمرینات ثبات مرکزی بود، در حالی که گروه شاهد پیگیری می شدند. تجریه و تحلیل آماری با استفاده از آزمون های تی همبسته و تحلیل کوواریانس با نرم افزار SPSS انجام شد.

میزان فعالسازی هر 3 عضله و قدرت و انعطاف پذیری پس از هشت هفته تمرین، بهبود معنی داری داشت (05/0<p)   اما در گروه شاهد تغییرات معنی داری نبود. با این حال تحلیل کوواریانس حاکی از تفاوت بین دو گروه در میزان فعالسازی هر سه عضله و انعطاف پذیری بود (05/0<p)؛ اما در قدرت عضلات تفاوت معنی داری مشاهده نشد.

یافته های ما نشان داد افراد دچار فتق دیسک پس از تمرین ثبات مرکزی از فعالسازی، قدرت و انعطاف پذیری بیشتری در عضلات تنه برخوردار می شوند بنابراین می توانند در مراحل توانبخشی مورد توجه قرار گیرند.