نقش ترتیب تمرین در افزایش مزایای تمرین ترکیبی (مقاومتی و هوازی) بر سختی شریانی مردان جوان مبتلا به فشار خون

تمرینات هوازی و مقاومتی دارای اثرات متفاوتی بر شاخصه های سیستم قلبی عروقی هستند.هدف از انجام این پژوهش بررسی اثر ترتیب انجام تمرین ترکیبی بر سختی شریانی مردان جوان می باشد.

بیست شرکت کننده مرد با سطح پیش فشارخونی در دامنه سنی 45-30 سال به صورت در دسترس در 3 گروه کنترل (5=Cl; n) ، ترکیبی هوازی-مقاومتی (7= ART; n) و ترکیبی مقاومتی-هوازی(8= RAT; n) به انجام 8 هفته پروتکل تمرین ترکیبی پرداختند. بخش هوازی تمرین شامل 20 دقیقه فعالیت بر روی تردمیل یا دوچرخه کارسنج با شدت89-60 % ضربان قلب ذخیره (HRR) و بخش مقاومتی شامل کار با وزنه با 84-70 % یک تکرار بیشینه (1RM) بود. سختی شریانی با استفاده از شاخص ضربان موج-نبض (PWV) اندازه گیری شد. مقایسه های آماری با استفاده از آزمونهای t همبسته و آنالیز کوواریانس انجام شد.

نتایج درون گروهی نشان داد تمرین در هر دو گروه تجربی باعث کاهش معنادار در سختی شریانی شد اما در مقایسه بین گروه ها تنها توالی RT اختلاف معناداری با دو گروه کنترل (008/0=P) و AR (137/0=P) داشت و تفاوت ها بین دو گروه CL و AR (330/0=P) غیرمعنادار بود.

پیشنهاد می شود تمرین ترکیبی با توالی مقاومتی-هوازی انجام شود تا افراد از مزایای مربوط به کاهش خطرات بیماری قلبی عروقی بهره ببرند.