بررسی جامعه شناختی موانع اجتماعی موثر بر ساختار مدیریتی در توسعه گردشگری ورزشی در ایران

هدف از این مقاله بررسی جامعه شناختی موانع اجتماعی موثر بر ساختار مدیریتی در توسعه گردشگری ورزشی در ایران است. حجم نمونه طی فرایند تحقیق و براساس حصول کفایت یا اشباع اطلاعاتی/نظری تعیین شود. در این پژوهش با توجه به ویژگی‌های جامعه مورد مطالعه و خبرگان فهرستی از مصاحبه شوندگان تهیه شد. تعداد مصاحبه شوندگان ده نفر بود. در مرحله کمی نیز تعداد 237 نفر از مدیران ارشد حوزه موثر بر گردشگری ورزشی و در وزارت ورزش و جوانان، انتخاب و بعد از تایید روایی محتوی و صوری پرسشنامه‌ها توزیع شد و در اختیار آنها قرار گرفت. بار عاملی نشان دهنده میزان همبستگی هر متغیر مشاهده گر (سوال پرسشنامه) با متغیر مکنون (عامل ها) می‌باشد. برای مثال بار عاملی سوال اول در متغیر چهارچوب مدیریتی 62/0 می‌باشد. به عبارت دیگر سوال اول تقریبا 62 درصد از واریانس متغیر شاخص‌های عملکرد چهارچوب مدیریتی را تبیین می‌نماید. مقدار 57/0 نیز مقدار خطا می‌باشد. شاخص ریشه میانگین مربعات خطای برآورد(RMSEA) در این مدل برابر با 073/0 است که حد مجاز حد مجاز RMSEA، 08/0 است. شاخص‌های GFI, AGFI و NFI بترتیب برابر با 91/0، 91/0 و 92/0 می‌باشد که نشان دهنده برازش بسیار مناسبی می‌باشند. نتیجه نشان می‌دهد، بسیاری از کشورها این صنعت پویا را با تقویت و ایجاد ساختار مدیریتی مناسب ، به عنوان منبع اصلی ، اشتغال و رشد بخش خصوصی و توسعه ساختار زیربنایی می‌دانند. بر همین اساس یکی از راهبردهای لازم که امروزه در اغلب کشورهای جهان مورد استفاده قرار گرفته است، ساختار مدیریتی توانمند در توسعه و گسترش گردشگری در نواحی محروم و دارای پتانسیل گردشگری می‌باشد.