تاثیر بازی های بومی محلی بر تبحر حرکتی در کودکان 13-10 ساله شهر تهران باهوش هیجانی بالا و پایین

در این مقاله، تاثیر بازی های بومی محلی بر تبحر حرکتی در کودکان 13-10 ساله شهر تهران باهوش هیجانی بالا و پایین بررسی شده است. 30 کودک با میانگین سنی (04/1 ± 46/11) از بین مدارس منطقه هفت تهران به روش هدفمند و بر اساس نمره کلی هوش هیجانی حاصل از پرسشنامه شوت و همکاران انتخاب شدند. شرکت کنندگان به دو گروه 15 نفره باهوش هیجانی بالا و پایین تقسیم شدند، به طوری که تفاوت معنی داری در تبحر حرکتی دو گروه وجود نداشت. برای سنجش تبحر حرکتی از آزمون برونینکس-اوزرتسکی دو استفاده شد. مداخلات تمرینی به مدت هشت هفته در یک سالن ورزشی به طور یکسان برای دو گروه انجام شد. این تمرینات در هر هفته سه جلسه و هر جلسه 90 دقیقه بود که 20 دقیقه ابتدایی به گرم کردن، 15 دقیقه پایانی به سرد کردن و 55 دقیقه باقی مانده مداخلات بازی محور بود. نتایج حاصل از آزمون تی مستقل نشان داد که بین دو گروه بعد از مداخله اختلاف معنی داری وجود دارد. کودکان باهوش هیجانی بالا تبحر حرکتی بالاتری داشتند. ازاین رو، بر اساس مزیت بازی های حرکتی انتخاب شده، به کارگیری این روش تمرینی در مدارس می تواند کمک کننده باشد. همچنین مربیان ورزشی می توانند هوش هیجانی را به عنوان یک متغیر موثر دررسیدن کودکان به سطوح بالای عملکرد ورزشی در نظر بگیرند.