مقایسه غلظت سرمی روی در کودکان مبتلا به نارسایی رشد و کودکان با رشد طبیعی

این بررسی با هدف تعیین وضعیت غلظت سرمی روی و مقایسه آن در دو گروه از کودکان مبتلا به نارسایی رشد خفیف تا متوسط و کودکان خوب رشد کرده (وزن و قد بالای صدک پنجاهم) در شمال غرب تبریز طراحی شد و در سال 1379 به اجرا درآمد.
این مطالعه توصیفی مقطعی بر روی 172 نفر از کودکان مبتلا به نارسایی رشد (مورد) و 154 نفر از کودکان خوب رشد کرده (شاهد) که از نظر سن و جنس و منطقه با هم جور شده بودند، انجام گرفت. از هر کودک 3 میلی لیتر خون وریدی گرفته شد و روی سرم با روش اسپکتروفتومتری جذب اتمی اندازه گیری گردید. میانگین غلظت سرمی روی با روش های آماری توصیفی و آزمون آماری t و مجذور کای برای مقایسه دو میانگین و تعداد و درصد کودکان مبتلا به کمبود روی استفاده شد.
میانگین غلظت روی سرم در کودکان مبتلا به نارسایی رشد 20 ±77.65 و در کودکان خوب رشد کرده 16.9 ±85.8 میکروگرم در دسی لیتر بود و اختلاف بین دو گروه از نظر آماری معنی دار بود p<0.001)). از کودکان گروه مورد و 22% از کودکان گروه شاهد غلظت روی سرمی پایین تر از طبیعی داشتند و از این نظر نیز اختلاف معنی دار بود (p=0.028) غلظت روی سرم 6.5% از کودکان گروه مورد و 6.7% از کودکان گروه شاهد بالاتر از طبیعی بود.
بر اساس نتایج حاصل میانگین غلظت سرمی روی کودکان مبتلا به نارسایی رشد از گروه کودکان خوب رشد کرده پایین تر بود.