تاثیر یک هفته اقامت در ارتفاع بالا بر شاخص های ریوی مردان کوهنورد غیر حرفه ای

 هیپوکسی و هیپوکاپنیا در انسان می تواند باعث انقباض برونش شده و عملکرد فرد را در ارتفاع بالا تحت تاثیر قرار دهد. این امر می تواند در افراد غیر بومی و کوهنوردان غیرحرفه ای مشکل آفرین باشد. هدف تحقیق حاضر تاثیر یک هفته اقامت در ارتفاع 3600 متر بالاتر از سطح دریا بر شاخص های ریوی مردان کوهنورد غیر حرفه ای بود.

 در این پژوهش نیمه تجربی، 10 کوهنورد از امدادگران جمعیت هلال احمر اردبیل با میانگین سنی (78/4 ± 6/28) سال شرکت کردند. شاخص های عملکرد ریوی، فشار خون و ضربان قلب در سطح مبنای 1400 متری، پس از صعود به ارتفاع 3600 متری و پس از یک هفته اقامت در ارتفاع اندازه گیری شدند. داده ها با استفاده از آزمون تحلیل کواریانس با اندازه گیری تکراری در سطح معنی داری 05/0>P مورد بررسی قرار گرفت.

نتایج تحقیق حاضر نشان داد حداکثر جریان بازدمی PEF (04/0 =p) و فشار خون (022/0=p) پس از صعود و یک هفته اقامت در ارتفاع  3600 متری به طور معنی داری کاهش یافتند. همچنین  FEV1/FVC پس از صعود به ارتفاع بالا افزایش معنی داری داشت (04/0=p). تغییر معنی داری در سایر شاخص های اندازه گیری شده مشاهده نشد (05/0<p).

این نتایج احتمالا می تواند زمینه ساز تجویز اقامت در ارتفاع برای بهبود عملکرد و یا کنترل فشار خون باشد. بااین حال نتیجه گیری قطعی تر نیازمند تایید بیشتر در تحقیقات آینده است.