نقشه برداری ذهنی از فضای سوم-زیسته شهر؛ مطالعه ای تطبیقی از ساکنان سکونتگاه های رسمی و غیررسمی شهر رشت

فضای سوم شهر همان فضای زیسته، اجتماعی یا جایگزین شهر است. این فضا در نقشه های ذهنی بعنوان فضای اجتماعی-فرهنگی شهر؛ سومین بعد در مطالعات نقشه های ذهنی است که مورد توجه پژوهشگران شهری قرار گرفته است. در این پژوهش با توجه به این رویکرددر مطالعات نقشه های ذهنی به بررسی فضایی سوم-زیسته شهر رشت نزد ساکنان سکونتگاه های رسمی منطقه یک و غیر رسمی منطقه ی چهار شهری پرداخته شده است. دراین پژوهش حجم نمونه 60 نفر از دو گروه ساکنان سکونتگاه ها با نمونه گیری نظری مورد بررسی قرار گرفته اند. روش برداشت اطلاعات شامل «مصاحبه و مشاهده» بوده است؛ که نوع اطلاعات برداشتی شامل: نقشه های کروکی، یادداشت برداری و عکس برداری بوده است. برای تجزیه و تحلیل داده های پژوهش از روش های تجزیه و تحلیل نقشه برداری جی آی اس کیفی(QGIS) در زیر تحلیل مسیرها و فعالیت های فضای-زمانی پرداخته شده است. و نتایج تحقیق حکایت از این است که، با توجه به نقشه های ذهنی این دو گروه ساکنان؛ گسترش نقش و جایگاه طبقه در «تولید اجتماعی فضا» مساله آفرین بوده است. آنچه که از فضای زیسته شهر رشت در نقشه های ذهنی قابل بازنمایی است، تقسیم شهر به دو قطب فقیرنشین و ثروتمندنشین بوده است که دوگانگی سنت و مدرنیته در بسیاری از فعالیت های اجتماعی ساکنان در ارتباط با فضای آگاهی ذهنی آنان از شهر به چشم می خورد.