واکاوی اثرات توسعه نامتوازن مرزی در شکل گیری قاچاق کالا در استان های مرزی ایران

عوامل زیادی در گسترش قاچاق کالا در مناطق و استان های کشور از جمله در استان های مرزی موثر است و با در نظر گرفتن دیدگاه چند علیتی ، توسعه نیافتگی نیز می تواند یکی از این عوامل در میان زنجیره ای از علل تاثیرگذار باشد. هدف این پژوهش سنجش توسعه نیافتگی استان های مرزی و تاثیر آن در قاچاق کالا است. استراتژی پژوهش از نوع استراتژی پس کاوی است که ساختار یا مکانیسم زیربنایی به وجود آورنده یک توالی منظم را شناسایی می کند. بدین ترتیب که درحالی که توالی منظمی از قاچاق کالا در مناطق مرزی مشاهده می شود و هیچ شواهد مستقیمی از تاثیر توسعه نیافتگی مرزنشینان بر این امر مترتب نیست؛ بازگشت از معلول به علت و درک مکانیسم های زیربنایی که تاثیر غیرمستقیم بر معلول دارند-به مدد شواهد و داده های آماری- راهگشاست. علی رغم اینکه تحقیق پیش رو بررسی اجمالی از وضعیت موجود استان های مرزی در گرایش به قاچاق به عنوان یکی از اشکال اقتصاد پنهان است؛ بااین حال آمار بالای بیکاری، درآمدهای پایین، سرمایه گذاری غیر مولد و پایین، تولید نازل و ناامنی در استان های مرزنشین از جمله عواملی می باشد که مطابق مدل نظری این پژوهش می توانند گرایش افراد به قاچاق کالا را (در سطح خرد) تبیین کنند. درنهایت با توجه به یافته های پژوهش پیشنهادات کاربردی در زمینه راهکارهای توسعه متوازن مناطق و همچنین کنترل قاچاق کالا ارایه شده است