اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد در کاهش نشخوار فکری و نگرانی از تصویر بدنی سالمندان مبتلا به افسردگی

هدف اصلی این پژوهش، تعیین میزان اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد (ACT) در کاهش نشخوار فکری و نگرانی از تصویر بدنی سالمندان مبتلا به افسردگی شهر شیراز بود.

  جامعه آماری پژوهش کلیه سالمندان دارای افسردگی مراکز تحت پوشش بهزیستی شهر شیراز بود که به روش نمونه گیری تصادفی ساده 30 نفر به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شد که 15 نفر در گروه آزمایش و 15 نفر در گروه گواه گمارده شدند. در مرحله مداخله گروه آزمایش به مدت 8 جلسه تحت درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد قرار گرفتند. در طی این مدت گروه گواه هیچ نوع مداخله ای دریافت نکرد. برای جمع آوری داده ها از مقیاس تصویر بدنی، پرسشنامه افسردگی بک ویرایش دوم و مقیاس پاسخ نشخوارفکری در مراحل پیش آزمون و پس آزمون برای دو گروه آزمایش و گواه استفاده شد. داده های پژوهش با روش تحلیل کواریانس چندمتغیری تجزیه و تحلیل شدند. تحلیل داده ها به کمک نرم افزار (SPSS.21) انجام گرفت.

نتایج تحلیل کوواریانس تفاوت معنی داری بین دو گروه از لحاظ متغیرهای نشخوار فکری و نگرانی از تصویر بدنی وجود دارد.

یافته ها حاکی از آن بود که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد در کاهش نشخوار فکری و نگرانی از تصویر بدنی، اثربخش است.