مقایسه اثربخشی آموزش تنظیم هیجان و درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر نارسایی شناختی و اجتناب هیجانی در بیماران مبتلا به MS

مولتیپل اسکلروزیس یک بیماری مزمن پیشرونده سیستم اعصاب مرکزی است و از علایم نشانه های آن درد و کاهش ظرفیت عملکردی می باشد. این پژوهش با هدف مقایسه اثربخشی آموزش تنظیم هیجان و درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر نارسایی شناختی و اجتناب هیجانی در بیماران مبتلا به MS انجام گرفت.

مواد وروش ها:

 پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی با طرح پیش آزمون- پس آزمون و پیگیری بود. آزمودنی ها با دامنه سنی 40-20 سال و با مقیاس ناتوانی جسمانی (EDSS) یک تا 5/5 و هدفمندانه و داوطلبانه انتخاب و به صورت تصادفی به گروه های تجربی و کنترل تقسیم شدند. هر دو گروه در مرحله پیش آزمون- پس آزمون و پیگیری 2 ماهه به پرسشنامه های نارسایی شناختی برادبنت و همکاران و اجتناب هیجانی کندی و همکاران پاسخ دادند. داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 23 و روش تحلیل کوواریانس با اندازه گیری مکرر تحلیل شدند.

یافته ها:

 نتایج حاصل از تحلیل کوواریانس چندمتغیری با اندازه گیری مکرر نشان داد که آموزش راهبردهای تنظیم هیجانی و درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر کاهش نارسایی شناختی و اجتناب هیجانی بیماران مولتیپل اسکلروزیس موثر است (001/0≥P). بازبینی دیداری نمودارهای اثربخشی و اندازه ی ضریب تاثیر نیز بیانگر ثبات مداخله ها در مرحله پیگیری بودند.

نتیجه گیری:

 براساس نتایج این پژوهش می توان از آموزش راهبردهای تنظیم هیجانی و درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد در کنار مداخلات دارویی برای کاهش نارسایی شناختی و اجتناب هیجانی بیماران مولتیپل اسکلروزیس در مراکز درمانی استفاده نمود.