مدیریت جریان ترافیک هوایی پروازهای ورودی با رویکردMOGWO و NSGAII (مطالعه موردی: فرودگاه بین المللی مشهد)

زودتر یا دیرتر از زمان مشخص شده هزینه ای را برای هر پرواز به همراه دارد و تکنیک های موجود، فاکتورهای زمانی را اندازه گیری نمی-کنند در نتیجه هزینه جریمه تاخیر بسیار بالا و این در حالی است که تکنیک های فراوانی در جهت کاهش این جریمه وجود دارد بدین منظور در این مقاله مسئله ALP بررسی و سپس به کمک یک تابع بهینه سازی مدلی جهت افزایش کارایی ارایه شده است به طور کلی مشکل توالی وظایف تعیین ترتیب اجرای آنها روی ماشین ها به منظور کاهش (یا افزایش) معیار مورد نظر می باشد در مسئله ی بهینه سازی تعیین ترتیب عملیات ورود، هم در مقررات و هم در نشریات علمی مورد توجه است. در مراحل اولیه توالی ترافیک هوایی از مدیریت ورودی ها و ناوبری مبتنی بر ویژگی به منظور گسترش افق های طراحی استفاده می شود و امکان بررسی ترافیک را در هردو حالت بلند شدن و نشستن هواپیما امکان پذیر می کند.لذا در این مقاله بر توالی فرود هواپیماها متمرکز و این امر را با بررسی پارامترهایی کاهش هزینه های اپرون و پارکینگ، به حداقل رساندن زمان های تاخیر و زودرسی و همچنین حداقل کردن هزینه های مصرف سوخت انجام می دهد. در نهایت این مقاله قصد این است با استفاده از الگوریتم های تایید شده و تطبیق آنها با چالش های موجود در زمینه زمان بندی روشی جهت بهبود کیفیت برنامه های زمان بندی و کاهش زمان انجام آن بدست آورد در این راستا آزمایش های تجربی انجام گرفته روی مجموعه داده های فرودگاه بین المللی شهید هاشمی نژاد مشهد انجام گرفت و نشان داد که می توان با این روش بهتر به اهداف اصلی زمان بندی است