شناسایی تصحیحات موفق متون ادبی تصحیح ‏شده زنان با معیار نظریه دیمیتری لیکاچف

یکی از نظریه‏پردازان برجسته حوزه تصحیح، دیمیتری لیکاچف روس است که در کتاب متن‏شناسی خود و در چند نمونه از مقالاتش، به‏طور مفصل به ارایه دیدگاهش درباره تصحیح متون خطی پرداخته است. در این مقاله، با بررسی آثاری که زنان در ایران تصحیح کرده‏اند، بهترین آثار تصحیحی زنان بر مبنای نظریه لیکاچف مشخص می‏‏شود. هدف از این کار فهم بهتر نظریه لیکاچف است؛ درواقع نظریه لیکاچف تنها تیوری تصحیح است که معتقد است با اینکه سبک تصحیح زنان و مردان در کلیت یکسان است، برخی تفاوت‏های جزیی نیز دارد. نظریه لیکاچف دارای سه مرحله اصلی «تربیت»، «کشف و به‏گزینی» و «ارایه» است. پرسش اصلی پژوهش این است که «باتوجه‏به نظریه لیکاچف، آیا می‏توان نوعی سبک شخصی برای تصحیح زنان قایل شد؟» که پاسخ به آن، مثبت است و این ویژگی را باید در توجه دقیق و ظریف زنان به مسایل پیرامتن جست‏وجو کرد. همچنین مهم‏ترین نتیجه‏گیری این مقاله، شناسایی تصحیح ظفرنامه منظوم از منصوره شریف‏زاده به‏عنوان بهترین تصحیح زنانه است؛ نیز شناسایی این اصل که شاخصه رعایت انسجام ساختاری در پیرامتن، مهم‏ترین امتیاز تصحیحات زنان به شمار می‏رود.