بررسی ارتباط میان دانش، نگرش و عملکرد با امید به درمان نسبت به بیماری کووید 19 در ساکنین شهر مشهد در سال 1399

دانش، نگرش، عملکرد فرد در نهایت تعیین کننده رفتار وی می باشد. امید به درمان نیز به عنوان مولفه ای روانشناختی می تواند بر رفتارهای بهداشتی فرد اثر گذار باشد. هدف از مطالعه حاضر تعیین ارتباط میان دانش، نگرش و عملکرد با امید به درمان نسبت به بیماری کووید 19 بود.

این مطالعه مقطعی- توصیفی از نوع همبستگی است که در سال 1399 بر 411 نفر از شهروندان ساکن در مشهد انجام شد. در این پژوهش نمونه گیری به صورت خوشه ای تصادفی چندمرحله ای صورت گرفت. امید به درمان توسط نمره دهی بین10-0 و دانش، نگرش و عملکرد با استفاده از پرسش نامه پژوهشگر ساخته اندازه گیری شد. داده ها با نرم افزار SPSS نسخه 25 تحلیل شد.

میانگین دانش، نگرش و عملکرد افراد در ارتباط با کرونا از 100 نمره به ترتیب 41/11±62/62 ، 35/23±94/40 و 70/14 ± 64/80 بود. همچنین میانگین و انحراف معیار نمره امید به درمان و بهبودی در صورت ابتلا به کووید 29/2 ± 46/7 از 10 نمره بود. اکثریت افراد شرکت کنند دانش متوسط (5/73%)، نگرش ضعیف (9/75%) و عملکرد مطلوب (7/65%) نسبت به کووید 19داشتند. بین دانش و نگرش با امید به درمان ارتباط معنی دار وجود داشت (01/0>P).

بین دانش و نگرش با امید به درمان ارتباط مستقیم مشاهده شد. دانش و نگرش نسبت به مسایل مختلف، بر پدیده های مهم روانشناختی مانند امید به درمان می تواند تاثیرگذار باشند و رفتارهای بهاشتی افراد را شکل دهند. بنابراین نیاز به انجام اقداماتی در راستای ارتقا سطح دانش، نگرش و عملکرد و امید به درمان مردم می باشد.