تاثیر یک دوره تمرین هوازی و مکمل اکتاپامین بر بیان ژن های DRP، MFN-1 و سیتوکروم C در عضله قلب رت های تغذیه شده با روغن های سرخ شده ی عمیق

مصرف غذاهای سرخ شده و روغن های حرارت دیده به شدت در حال گسترش است که به یک معضل تغذیه ای در جوامع امروز تبدیل شده است. هدف از این مطالعه تعیین تاثیر یک دوره تمرین هوازی و مکمل اکتاپامین بر بیان ژن های DRP، MFN-1 و سیتوکروم C  در عضله قلب رت های تغذیه شده با روغن های سرخ شده ی عمیق بود.

30 سر رت 8 هفته ای نژاد ویستار با میانگین وزن 200 تا 250 گرم بصورت تصادفی به 5 گروه (6 تایی) شامل کنترل سالم (C)، مصرف روغن های سرخ شده عمیق (DFO)، مصرف روغن های سرخ شده عمیق + تمرین هوازی (DFO+T)، مصرف روغن های سرخ شده عمیق + مکمل اکتاپامین (DFO+O)، مصرف روغن های سرخ شده عمیق + تمرین هوازی + مکمل اکتاپامین (DFO+TO) تقسیم شدند. در طول دوره پژوهش روغن های حرارت دیده عمیق به صورت خوراکی (گاواژ، ml/kg10) به مدت 4 هفته، به رت های مورد آزمایش خورانده شد. μmol/kg 81 اکتاپامین به صورت تزریق درون صفاقی به گروه های مکمل تزریق شد. رت های گروه تمرینی نیز به تمرین تردمیل با شدت متوسط در هفته ی اول 50% vo2max و در هفته ی آخر 65% vo2max پرداختند. تغییرات ژن های DRP، MFN-1 و سیتوکروم C بعد از اعمال مداخله با تکنیک qRT-PCR در آزمایشگاه هیستوژنیک اندازه گیری شد.

بیان ژن های DRP و سیتوکروم  Cدر اثر مصرف روغن افزایش و در اثر تمرین و مصرف مکمل اکتاپامین کاهش یافت همچنین کمترین مقدار بیان ژن DRP و سیتوکروم  Cدرگروه تمرین+ اکتاپامین مشاهده شد. مصرف روغن حرارت دیده عمیق، غلظت MFN-1 را به طور معنا داری کاهش داد و تمرین هوازی و مصرف همزمان مکمل اکتاپامین موجب افزایش معنادار بیان ژن MFN-1 نسبت به سایر گروه ها شد. ضمن اینکه اثر تعاملی دو متغیر تمرین و مکمل معنا دار نبود.

احتمالا تمرین هوازی و اکتاپامین به صورت ترکیبی می تواند با تعدیل ژن های DRP، MFN-1 و سیتوکروم C اثرات مخرب روغن های حرارت دیده عمیق بر سازوکار پویایی میتوکندری عضله قلب را بهبود بخشد.