انقلاب اسلامی، مردم سالاری دینی و مشارکت سیاسی زنان

یکی از مهم ترین راه های دستیابی به توسعه، مشارکت تمام افراد جامعه است و این امر در گرو برقراری روابط و مناسبات اجتماعی مطلوب و عادلانه امکان پذیر است. مشارکت سیاسی زنان یکی از موضوعات مهمی است که شاخص مهم، در فرآیند توسعه پایدار هر جامعه ای محسوب می شود. هر چه جامعه از روابط اجتماعی انسانی تر و عادلانه تر برخوردار باشد، مشارکت و همکاری افراد بیشتر و بهتر می گردد. در واقع مشارکت معلول ساختارها و کارکرد روابط اجتماعی و نحوی توزیع امکانات، منابع، نحوه تقسیم کار و مسولیت ها در جامعه است. تغییر و تحولاتی که در دهه های اخیر در حوزه سیاسی و اجتماعی زنان در ایران بوجود آمده است، افزایش سطح تحصیلات، مشارکت در زمینه های مختلف اجتماعی و سیاسی و اقتصادی و به طور کلی تلاش آنها برای کسب نقش های مختلف در اجتماع نشان دهنده فعال شدن نقش زنان در عرصه های مختلف است. اما با این حال مشاهده می شود که حضور و مشارکت زنان در رده های بالای مدیریتی دارای مشکلات جدی می باشد. در این بین پرسشی مطرح است این که آیا پیروزی انقلاب اسلامی تاثیری بر کیفیت مشارکت سیاسی زنان داشته است؟ چه موانعی بر سر راه مشارکت سیاسی زنان وجود دارد؟ نتایج پژوهش نشان می دهد با توجه به اینکه آموزه های انقلاب اسلامی بر استقلال طلبی، ظلم ستیزی، عدالت اجتماعی و عدالت جنسیتی تاکید دارد و این مفاهیم در مشارکت تجهیزی زنان نقش اساسی را داشته است و کمتر به مشارکت از نوع مستقل آن توجه شده است. ساختار و بافت سنتی که بر تار و پود فکر و اندیشه ی مردم جامعه تنیده شده است، متاثر از فرهنگ سیاسی جامعه ایران می باشد و به نظر می رسد  مانع جدی برای احقاق حقوق و مشارکت زنان محسوب می شود.