اثر تنش خشکی ناشی از سطوح مختلف محلول پلی اتیلن گلیکول بر مولفه های جوانه زنی بذر زوفا (Hyssopus officinalis L.)

تنش خشکی مهمترین عامل ناتوانی بذور برای جوانه زنی میباشد. لذا پژوهش حاضر، به منظور بررسی اثر سطوح مختلف تنش-خشکی بر جوانه زنی بذور زوفا، در قالب طرح پایه ی کاملا تصادفی انجام پذیرفت. در این آزمایش، سطوح مختلف -0/5 و- 0/2 ، -1/8 ، -1/0 ،-1/3 ،(مقطر آب)صفر(اسمزی پتانسیلهای با 6000 گلیکول پلی اتیلن محلول مگاپاسکال) در چهار تکرار مورد ارزیابی قرار گرفتند. هر تکرار شامل یک پتریدیش حاوی کاغذ صافی واتمن بدون خاکستر و 30 عدد بذر ضدعفونی شده توسط محلول قارچکش بنومیل بود. درضمن، جهت اعمال تیمارها، به مقدار01 میلی لیتر از محلولها به کار برده شد. پتریدیشها توسط پارافیلم شفاف درزگیری و سپس به مدت 14روز در اتاقک رشد تحت دمای °C2±20 و دوره فتوپریودی هشت ساعت تاریکی،12ساعت روشنایی با لامپهای فلورسنت نگهداری شدند. شاخص بنیه بذر، میانگین سرعت جوانه زنی، درصد جوانه زنی، ارتفاع گیاهچه، طول ریشه چه و ساقه چه برای هر تیمار اندازه گیری شد. نتایج آزمایش نشان داد که شاخصهای مورد آزمون در سطوح مختلف خشکی دارای اختالف معنیداری بودند و با افزایش تنش خشکی روند کاهشی را در پیش گرفتند. با افزایش تنش خشکی تا 0/1 -مگاپاسکال، طول ریشه چه نسبت به شاهد افزایش یافت. بنابراین، با اعمال تنش خشکی بین 3/1 -تا 0/1 -مگاپاسکال در مرحله جوانهزنی زوفا، می توان موجبات بهبود خصوصیات جوانه زنی بذر را فراهم نمود. به عبارت دیگر، زوفا با ایجاد سازوکارهای سازشی نظیر تولید یک سیستم ریشه ای نسبتا طویل، در حد ی که بتواند به طرز موثری از منابع استفاده نماید، متحمل به تنش-خشکی می باشد.