بررسی روند پیشرفت بافتهای مسکونی؛ منطقه مورد مطالعه: شهر تبریز

شهر تبریز از موقعیت جغرافیایی بسیار مناسبی به جهت قرارگیری بر سر راه ارتباطی ایران اروپا برخوردار است، این شهر با رشد چشمگیر جمعیت طی چند دهه اخیر روبه رو بوده و این رشد جمعیت همواره نیازمند تامین مسکن بوده است. توسعه شهرها همواره نیاز به برنامه منظمی برای جلوگیری از آسیب به محیطزیست و دستیابی به توسعه ی پایدار دارند. در این پژوهش با استفاده از داده های ماهواره های لندست 5 و 8 وضعیت رشد ساختمانهای شهر تبریز طی سالهای 1991 الی 2021 موردبررسی قرارگرفته است، بدین منظور ابتدا داده های ماهواره لندست در نرم افزار 3.5 ENVI تصحیح و پایش شده و با استفاده از شاخص NDBI رشد و پیشرفت بافت مسکونی در شهر تبریز مورد بررسی قرارگرفته است، در ادامه با استفاده از نرم افزار 8.10 ARCGIS خروجی به صورت نقشه تهیه گردیده است. نتایج این پژوهش نشان میدهد در سال 1991 تمرکز ساختمانهای شهر در مرکز شهر قرارگرفته بوده، در ادامه در سال 2000 افزایش ساختمانها در مرکز شهر و همچنین پیشرفت ساختمانها بافاصله از مرکز شهر مشخص گردیده است، همچنین در سالهای 2010 و 2021 رشد چشمگیر ساختمانها در تمام جهات به خصوص از غرب و شرق (مسیرهای ورودی و خروجی شهر) صورت گرفته است. الزم به ذکر است که در این پژوهش فضای بیشتری نسبت به شهر موردبررسی قرارگرفته و تغییرات مناطق همجوار این شهر نیز در تصاویر مشخص گردیده است.