بررسی اختلالات اسکلتی - عضلانی ستون فقرات گردنی و اندام فوقانی دندان پزشکان: مطالعه مروری

دندان پزشکان با توجه به ماهیت شغلی خود ممکن است در معرض ابتلا به اختلالات اسکلتی - عضلانی در نواحی فوقانی بدن باشند. هدف از مطالعه حاضر بررسی اختلالات اسکلتی - عضلانی ستون فقرات گردنی و اندام فوقانی دندان پزشکان با رویکرد مروری بر مطالعات بود.

در این مقاله مروری سعی شد مطالعات انجام شده در زمینه موضوع تحقیق از سال 2000 تا ژوین 2021 جمع آوری شود. در همین راستا وب سایت های Google Scholar، PubMed، Science Direct، SID، ISC و Magiran مورد استفاده قرار گرفت و از کلیدواژه های مرتبط با موضوع نیز برای جستجوی مقالات استفاده شد.

با توجه به روش جستجو 140 مقاله یافت شد که با توجه به معیارهای ورود و خروج چکیده 45 مقاله مورد بررسی نهایی قرار گرفتند. در نهایت 29 مقاله بر اساس متن کامل و انطباق با معیارهای ورود و خروج در مطالعه حاضر گزارش شدند. بیشتر مطالعات ناحیه ستون فقرات گردنی را به عنوان شایع ترین نواحی درگیر گزارش کردند. تجربه بیش از نیمی از دندان پزشکان در ابتلا  به اختلالات اسکلتی عضلانی، بروز اختلالات بیشتر در زنان، تجربه حداقل یک اختلال در 12 ماه گذشته و همچنین از کارافتادگی موقت و عدم رسیدگی به فعالیت های روزمره به دلیل درد و اختلالات اسکلتی عضلانی از جمله نتایج مطالعات مورد بررسی بودند.

به نظر می رسد شایع ترین اختلالات اسکلتی - عضلانی در دندانپزشکان ناحیه گردن بوده و حدود نیمی از دندانپزشکان ناحیه گردن بوده و حدود نیمی از دندانپزشکان از اختلالات مربوط رنج می برند. شیوع این امر در زنان بیش از مردان بوده و افزایش ساعات کاری ارتباط مستقیم با بروز اختلالات عضلاتی- اسکلتی اندام فوقانی دارد.