پیش بینی رضایت زناشویی بر مبنای متغیرهای همدلی، تعهد زناشویی و سبک های دلبستگی در زنان متاهل شهر تهران

بررسی رضایت زناشویی می تواند نقش تعیین کننده مهمی در ایجاد و تداوم رابطه زناشویی و استحکام کانون خانواده داشته باشد. این پژوهش با هدف پیش بینی رضایت زناشویی بر اساس متغیرهای همدلی، تعهد زناشویی و سبک های دلبستگی زنان متاهل شهر تهران در سال 1399 انجام شد. 

پژوهش حاضر همبستگی می باشد و تعداد حجم نمونه شامل350 نفر از زنان متاهل که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند که به  پرسشنامه همدلی عاطفی مهرابیان و اپستین،پرسشنامه تعهد زناشویی آدامز و جونز، پرسشنامه تجدید نظر شده دلبستگی بزرگسالی کولینز و رید و شاخص رضایت زناشویی هودسن پاسخ دادند. در نهایت داده ها با روش رگرسیون چندگانه تحلیل شد. 

نتایج پژوهش نشان داد که همدلی، تعهد زناشویی و سبک های دلبستگی رضایت زناشویی را پیش بینی  می کنند بطوری که خرده مقیاس های همدلی(بیانی،مشارکتی، ،ثبات عاطفی و اثرپذیری عاطفی) بصورت مستقیم و (همدلی نسبت به دیگران و کنترل) معکوس  و ابعاد تعهد زناشویی به صورت مستقیم و سبک های دلبستگی نا ایمن اجتنابی و دوسوگرا به صورت معکوس رضایت زناشویی پیش بینی می کنند.

نتایج تحلیل رگرسیون  نشان داد که عوامل همدلی، تعهد زناشویی و سبک های دلبستگی نقش مهم و تاثیرگذاری بر میزان رضایت زناشویی و سلامت روان نهاد خانواده دارد. لذا بررسی دقیق تاثیرات ناشی از این عوامل به متخصصان روانشناسی کمک کاربردی در برنامه های مداخله و مشاوره خواهد کرد.