اثربخشی درمان هیجان مدار بر انعطاف پذیری روان شناختی و احساس انسجام در بیماران قلبی- عروقی مبتلا به چاقی

پژوهش حاضر با هدف تعیین اثر بخشی درمان هیجان مدار بر انعطاف پذیری روانشناختی و احساس انسجام در بیماران قلبی- عروقی مبتلا به چاقی انجام پذیرفت.

روش تحقیق حاضر نیمه تجربی با طرح پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری سه ماهه با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش عبارت است از کلیه بیماران قلبی- عروقی مبتلا به چاقی شهر تهران مراجعه کننده به بیمارستان شریعتی و رجایی تهران در سال 1398 تا 1399 بود. روش نمونه گیری در این پژوهش در دسترس بود. تعداد 24 نفر از بیماران قلبی-عروقی مبتلا به چاقی به صورت دردسترس در هر گروه انتخاب شدند و به صورت تصادفی در هر گروه 12 نفر جایگزین شدند. گروه آزمایش درمان هیجان مدار را به مدت 8 جلسه 90 دقیقه ای به صورت هفتگی دریافت کردند. گروه کنترل نیز در لیست انتظار قرار داشتند. جمع آوری داده ها با استفاده از پرسشنامه های پذیرش و عمل بوند و همکاران (2011) و احساس انسجام درونی کیمیایی و همکاران (1392) انجام شد.

تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS-26 و آزمون تحلیل کوراریانس چندمتغیره انجام شد. یافته ها نشان داد درمان هیجان مدار در افزایش انعطاف پذیری روانشناختی (001/0>p) و احساس انسجام (001/0>p) اثربخش است.

با توجه به یافته های به دست آمده می توان گفت درمان هیجان مدار یک روش موثر و پایدار در بهبود شرایط روانشناختی بیماران قلبی- عروقی است.