کاربرد برنامه ریزی آرمانی چندجمله ای در تعیین پرتفوی بهینه سهام شرکت های صنایع غذایی

در این مطالعه، رویکردی از برنامه ریزی آرمانی چندجمله ای که بر مبنای مدل میانگین- واریانس- چولگی- کشیدگی است؛ برای انتخاب پرتفوی بهینه بر اساس ساختار ترجیحاتی مختلف سرمایه گذاران استفاده شده است. سپس، ریسک سیستماتیک به دلیل اهمیتی که در تصمیم گیری ها دارد به عنوان محدودیت در مدل وارد شد. معیار اندازه گیری ریسک سیستماتیک، معیار همبستگی نامطلوب حدی درنظر گرفته شده است. داده های مورد استفاده شامل قیمت روزانه سهام شرکت های منتخب صنایع غذایی و شاخص بازار برای سال های 1398-1394 می باشند. نتایج مطالعه نشان داد ترجیحات سرمایه گذار بر انتخاب پرتفوی و تخصیص سرمایه اثرگذار است و لذا، افراد می توانند بر اساس ترجیحات خود پرتفوی مورد نظر را انتخاب نمایند. پس از درنظر گرفتن محدودیت ریسک، انتخاب پرتفوی به سمت سهام شرکت هایی خواهد رفت که از نوسانات بازار اثرپذیری کمتری دارند. با توجه به نتایج، پیشنهاد می شود در مطالعات آتی مدل بر اساس سایر محدودیت های موجود از جمله درجه ریسک گریزی متفاوت افراد در تصمیم گیری ها توسعه داده شود و یا کارایی آن بر اساس منطق فازی مورد بررسی قرار گیرد. همچنین، نتایج حاصل از هر یک از برآوردها می تواند به عنوان یک الگوی سرمایه گذاری برای افراد درنظر گرفته شود.