بررسی نقش سرسختی روانی و گرایش به ورزش در پیش بینی اضطراب سلامتی در دوره همه گیری COVID-19

با توجه به وضعیت پاندمی بیماری کرونا که تمام جنبه های مهم اقتصادی، سیاسی و اجتماعی را تحت تاثیر قرار داده است، بحث آثار روان شناختی این بیماری بر بهداشت روان افراد در سطوح مختلف جامعه اهمیت بسزایی دارد. هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی نقش سرسختی روانی و گرایش به ورزش در پیش بینی اضطراب سلامتی در دوره همه گیری COVID-19 بود.

این مطالعه از نوع همبستگی بود و به روش تحلیلی- مقطعی بر روی کلیه شهروندان شهر خرم آباد در سال 1399 انجام گردید. 352 نفر به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزارهای مورد استفاده شامل پرسش نامه سرسختی روانی (Ahvaz Hardiness Inventory یا AHI) کیامرثی و همکاران، پرسش نامه گرایش به ورزش زرندیه و مقیاس اضطراب سلامتی (Health Anxiety Inventory یا HAI) Salkovskis و همکاران بود. داده ها با استفاده از ضریب همبستگی Pearson و تحلیل رگرسیون گام به گام در نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

همبستگی منفی و معنی داری بین سرسختی روانی (574/0- = r) و گرایش به ورزش (407/0- = r) با اضطراب سلامتی وجود داشت (010/0 > P). یافته های حاصل از تحلیل رگرسیون چندگانه به روش گام به گام نیز نشان داد که متغیرهای سرسختی روانی (318/0 = β، 010/0 > P) و گرایش به ورزش (460/0 = β، 001/0 > P) پیش بینی کننده معنی داری برای اضطراب سلامتی بودند.

با توجه به اهمیت نقش سرسختی روانی و گرایش به ورزش در پیش بینی اضطراب سلامتی، می توان با تقویت سرسختی روانی و همچنین، پر نمودن اوقات فراغت با فعالیت های مختلف ورزشی، گام موثری در زمینه کاهش اضطراب سلامتی در دوران همه گیری COVID-19 برداشت.