تاثیر استفاده از روش آموزش مبتنی بر یادگیری گروهی بر مهارت خواندن و درک مطلب دانش آموزان دبیرستانی ایرانی

بکارگیری روش های شناختی متفاوت با توجه به شخصیت فراگیران و موقعیت آنها یکی از عوامل موفقیت در مهارت خواندن و درک مطلب است. در این راستا، روش مبتنی بر یادگیری گروهی از جمله روش هایی است که مهارتهای خواندن و یادگیری تیمی را در هم ادغام می کند. تحقیق حاضر، تاثیر تعامل بین فراگیران و درگیر کردن آنان در فرایند یادگیری و تبادل مهارتها را بر درک مطلب دانش آموزان دبیرستانی ایرانی بررسی می کند.  روش پژوهش از نوع شبه آزمایشی با دو گروه آزمایش و کنترل است که در آن، دانش آموزان دبیرستانی در اصفهان انتخاب شدند. بعد از اجرای آزمون استانداردتوانش زبانی نلسون 60 نفر که از نظر توانش زبانی تقریبا هم سطح بودند به شکل تصادفی در دو کلاس 30 نفره آزمایش و کنترل تقسیم شدند. پیش آزمون درک مطلب برگزار شده در ابتدای پژوهش تفاوت معناداری را بین دو گروه نشان نداد. مدت 10 هفته هر دو کلاس یک برنامه و هدف آموزشی مشترک را دنبال کردند،  با این تفاوت که  کلاس آزمایش، یادگیری در محیط گروهی و تعاملی و کلاس کنترل یادگیری سنتی و متداول را تجربه کردند. در پایان دوره آموزش، جهت بررسی تاثیر روش تدریس، از هر دو گروه آزمون نهایی مشابه آزمون مقدماتی، به عمل آمد ومیانگین نمرات با استفاده از تی تست مورد مقایسه قرار گرفت .نتایج آماری نشان داد روش تعاملی تاثیر فراوانی بر درک مطلب دانش آموزان داشت. دستاوردهای این تحقیق می تواند برای معلمان و طراحان منابع آموزشی برای افزدون شیوه های تعاملی در منابع تدریس، شیوه تدریس و فعالیت های کلاسی کارآمد باشد.