بررسی ویژگی های دموگرافیک و بالینی در کودکان با صرع پایدار بستری شده در بیمارستان مطهری ارومیه از سال 1390 تا 1397

تشنج یک بیماری نورولوژیک مزمن و یک اختلال سیستم عصبی ناشی از تخلیه الکتریکی شدید و ناگهانی سلول های عصبی است. صرع پایدار طبق تعریف، تشنجی است که به صورت مداوم یا متناوب بدون این که به حالت پایدار برگردد برای حداقل 30 دقیقه طول می کشد و در صورت عدم مداخله سریع درمانی منجر به عوارض جدی در بیمار می گردد. این مطالعه باهدف بررسی ویژگی های دموگرافیک و بالینی در کودکان با صرع پایدار بستری شده در بیمارستان مطهری ارومیه از سال 1390 تا 1397 طراحی و اجرا شده است.

پژوهش حاضر یک پژوهش توصیفی _گذشته نگر هست. معیارهای ورود به این مطالعه شامل تشخیص صرع پایدار و سن کمتر از 18 سال است. بیمارانی که اطلاعات ناقصی داشتند از مطالعه کنار گذاشته شدند. سابقه ابتلا به صرع در بیمار و بستگان درجه یک و اطلاعات دموگرافیک و بالینی بیمار در چک لیست ثبت و جمع آوری شد.

 نتایج این مطالعه نشان داد میانگین سنی و وزن تولد بیماران برابر با 49/37 ماه و 3/3064 گرم بود. 47 درصد بیماران سابقه قبلی صرع، 3/28 درصد بیماران، والدینی با رابطه فامیلی، 3/18 درصد سابقه فامیلی صرع در اقوام درجه یک،1/51 درصد سابقه بیماری نورولوژیک و 7/ 8 درصد نیز سابقه بیماری غیرنورولوژیک داشتند. جنسیت پسر فراوانی بیشتری از دختران داشت. نوار مغزی 9/32 درصد غیر نرمال و نشان دهنده وجود امواج صرعی بود. اکثر بیماران تب دار 9/74 درصد و غالب تشنج به صورت جنرالیزه 6/82 درصد بود. سی تی اسکن مغزی در 2/ 14 درصد و ام آرای مغزی در 4/6 درصد بیماران یافته های پاتولوژیک داشت میزان مورتالیتیه در بین این بیماران برابر با 3/12 درصد بود.

طبق نتایج مطالعه حاضر افراد فوت شده به طور معنی داری سن کمتر نسبت به افراد ترخیص شده داشتند. همچنین جنسیت مذکر بیشتر از مونث و تب یافته شایع در بیماران بود.