تاثیر تدریس به شیوه یادگیری ترکیبی بر پیامدهای آموزشی دانشجویان کارشناسی ناپیوسته اتاق عمل

یادگیری ترکیبی دارای مزایای بسیاری برای غلبه بر چالش های یادگیری بزرگسالان مانند: کمبود وقت، مسیولیت های زندگی هم چون تعهدات شغلی و خانواده دارد؛ لذا این مطالعه با هدف تعیین تاثیر تدریس به شیوه یادگیری ترکیبی بر پیامدهای آموزشی دانشجویان ناپیوسته اتاق عمل انجام گرفت.

مطالعه حاضر از نوع نیمه تجربی و مداخله آموزشی است که در سال 1397در دانشگاه علوم پزشکی البرز انجام شد. نمونه های مطالعه شامل 56 نفر از دانشجویان کارشناسی ناپیوسته اتاق عمل بودند که از طریق نمونه گیری در دسترس وارد مطالعه شدند. مداخله آموزشی به شکل تدریس به شیوه ترکیبی انجام و سپس پیامدهای آموزشی با متغیرهای رضایت دانشجویان، میزان یادگیری و زمان تعامل دانشجویان در فضای مجازی برای مشارکت در مباحث درسی ارزیابی شد. ابزار جمع آوری اطلاعات در متغیر رضایتمندی پرسشنامه 15گویه ای محقق ساخته، در متغیر یادگیری، آزمون چهارگزینه ای استاندارد و در متغیر زمان تعامل، چک لیست ثبت زمان فعالیت های دانشجویان در فضای مجازی برای طرح سوال، ارایه پاسخ و یا بیان تجارب بود. اطلاعات جمع آوری شده وارد نرم افزار آماری SPSS و با استفاده از آزمون های آماری توصیفی و آزمون t زوجی، تی تست، آنالیز واریانس یک طرفه، ضریب همبستگی کندال و پیرسون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

نتایج نشان داد که کلیه دانشجویان از اجرای این شیوه تدریس رضایت داشتند. همچنین بین نمرات پیش آزمون و پس آزمون نمرات آزمون چهارگزینه ای اختلاف معنی داری مشاهده شد (4/81-=P=0/001, t) نتایج نشان داد که میانگین زمان تعاملات فراگیران در محیط مجازی نزدیک به 10 ساعت در 12 جلسه تدریس بوده که زمانی قابل توجه است. ضریب همبستگی پیرسون بین میانگین سن و میانگین ساعات حضور در فضای مجازی کلاس جهت ارایه تکلیف ارتباط معنی دار منفی را نشان داد (0/001= P)

با توجه به تاثیر مثبت تدریس به شیوه یادگیری ترکیبی، این روش تدریس به عنوان یک روش آموزشی موثر در گروه دانشجویان کارشناسی ناپیوسته اتاق عمل پیشنهاد می گردد.