بررسی نقش ورزش و عمل به باورهای دینی بر اضطراب ناشی از کرونای کادر درمان

به دلیل افزایش اضطراب ناشی از کرونا در کادر درمان شناسایی و پرورش راهکارهای مقابله با اضطراب در میان آن ها امری ضروری است. از این رو هدف پژوهش حاضر بررسی نقش ورزش و عمل به باورهای دینی بر اضطراب ناشی از کرونای کادر درمان است.

این پژوهش به شیوه نیمه تجربی از نوع پیش آزمون و پس آزمون انجام شد. جامعه تحقیق کادر درمان بیمارستان های چند استان ایران بود که به بیماران کرونایی خدمات رسانی می کردند. حجم نمونه 54 نفر بود که به صورت تصادفی و هدفمند انتخاب شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه اضطراب ناشی از کرونا علی پور و همکاران بود. جهت تجزیه وتحلیل داده ها پس از بررسی نرمال بودن توزیع نمرات، از آزمون آنوا، تی وابسته و آزمون تعقیبی LSD با استفاده از نرم افزار SPSS استفاده شد.

اختلاف معناداری بین نمرات پیش آزمون و پس آزمون در گروه های داوطلبانه ورزش (9/21t =)، داوطلبانه انجام اعمال دینی (15/14 t =) و تصادفی ورزش (84/3 t =) مشاهده شد که نشان دهنده تاثیر آن ها بر کاهش اضطراب کادر درمان است. بین نمرات پیش آزمون و پس آزمون گروه کنترل (556/0 t =) و تصادفی انجام اعمال دینی (595/1 t =) تفاوت معناداری مشاهده نشد. همچنین نتایج نشان داد که گروه داوطلبانه انجام اعمال دینی، داوطلبانه ورزش و تصادفی ورزش به ترتیب کمترین مقدار اضطراب را دارند.

انجام ورزش به علت غالب بودن جنبه فیزیولوژیکی آن چه مطابق میل کادر درمان باشد و چه نباشد موجب کاهش اضطراب در آن ها می شود؛ اما عمل به باورهای دینی به دلیل غالب بودن بعد روحی آن تنها وقتی که بر اساس خواسته فرد باشد موجب کاهش اضطراب می شود.