بررسی نگرش دانشجویان عمومی و دستیاران تخصصی دندانپزشکی نسبت به همدلی با بیمار در دانشکده دندانپزشکی آزاداسلامی تهران در سال 1399

همدلی سبب کاهش اضطراب مراحل کار دندانپزشکی شده و سبب افزایش رضایت بیمار ازخدمات ارایه شده می شود ضمنا عدم وجود نگرش مثبت دندانپزشکان نسبت به همدلی ، یکی از مهم ترین دغدغه ها در جامعه می باشد. هدف از انجام مطالعه تعیین نگرش دانشجویان عمومی و دستیاران تخصصی دندانپزشکی نسبت به همدلی در دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی آزاد اسلامی تهران در سال 1399 بود.

در این مطالعه توصیفی - مقطعی، برای جمع آوری اطلاعات، از پرسش نامه جمع آوری اطلاعات دموگرافیک و پرسش نامه همدلی جفرسون استفاده شد. اطلاعات شرکت کنندگان وارد نرم افزار کامپیوتری version 16  SPSS شده وتجزیه و تحلیل با استفاده از آزمون های ANOVA و ضرایب همبستگی انجام شد .

از مجموع 255 نمونه و در میان عوامل مرتبط بررسی شده ، سه فاکتور سن، جنس و سابقه کار بالینی بر روی معدل همدلی تاثیرگذار بود. سن با نمره همدلی ارتباط معکوس داشت (0/02 P=) و نمره همدلی کسب شده در خانم ها بیشتر از آقایان بود و این تفاوت از نظر آماری معنا دار بود (0/034=p). هم چنین مشخص شدکه هر چه فرد سابقه کار بالینی بیشتری داشته باشد، نمره همدلی وی بیشتری می باشد (0/004 P=) سایر فاکتور ها فاقد ارتباط معنی دار بودند (0/004 < P).

به نظر می رسد میانگین نمره کسب شده توسط دانشجویان و دستیاران تخصصی حاکی از آن باشد که آن ها دارای سطوح قابل قبولی از تعهدات اخلاقی هستند. تاکید بر سیاست های اخلاق محور جهت افزایش میزان همدلی پیشنهاد می شود.