بهبود چابکی کارکنان از طریق رسانه های اجتماعی سازمانی با نقش میانجی شرایط روانشناختی

این مطالعه با هدف بررسی بهبود چابکی کارکنان از طریق رسانه های اجتماعی سازمانی با نقش میانجی شرایط روانشناختی انجام شده است. روش پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی می باشد. جامعه آماری این پژوهش را کارکنان آموزش و پرورش شهر اصفهان تشکیل می دهند که تعداد آن ها حدود 400 نفر می باشد. جهت انتخاب حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران نمونه 196 نفری به شیوه تصادفی ساده انتخاب گردید. جهت اندازه گیری کاربرد رسانه های اجتماعی سازمانی، چابکی سازمانی و شرایط روانشناختی از پرسشنامه استاندارد کای و همکاران (2018) استفاده گردید. پایایی پرسشنامه به وسیله ضریب آلفای کرونباخ و پایایی مرکب و روایی آن توسط روایی سازه و محتوایی مورد بررسی و تایید قرار گرفت. با استفاده از تکنیک مدل سازی معادلات ساختاری فرضیه های تحقیق مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج تحقیق بیانگر آن بود که معنادار بودن، در دسترس بودن و ایمنی روانشناسی نقش میانجی بین کاربرد شبکه های اجتماعی سازمانی با فعالیت، سازگاری و انعطاف پذیری را ایفا می کند.