اثربخشی کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی بر کیفیت زندگی و تحمل پریشانی بیماران قلبی
مقدمه:
بیماریهای قلبی عروقی جزو بیماری های مزمن است. این نوع بیماریها به خاطر ماهیتی که دارند باعث مسائلی در کیفیت زندگی و پریشانی در بیماران میشوند. این پژوهش با هدف تعیین اثربخشی کاهش استرس مبتنی بر ذهنآگاهی بر کیفیت زندگی و پریشانی بیماران قلبی انجام شد.
روش کار:
روش پژوهش از نوع نیمهآزمایشی با طرح پیشآزمون-پسآزمون با گروه کنترل بود. از جامعه آماری بیماران قلبی مراجعه کننده به بیمارستان قلب شهر تهران بهصورت دردسترس 32 نفر انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. پرسشنامههای پژوهش شامل کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی (1996) و تحمل پریشانی سیمونز و گاهر (2005) بود. کاهش استرس مبتنی بر ذهنآگاهی به مدت ده جلسه برای گروه آزمایش اعمال شد.
نتایج:
نتایج تحلیل کواریانس نشان داد که نمرات پسآزمون کیفیت زندگی و تحمل پریشانی بیماران قلبی در گروه آزمایش به طور معنیداری بیشتر از گروه کنترل بود (005/0 ≤p).
نتیجه گیری:
بر اساس نتایج، کاهش استرس مبتنی بر ذهنآگاهی در بهبود کیفیت زندگی و تحمل پریشانی بیماران قلبی موثر بود، لذا میتوان از آن بهعنوان روش درمانی مکمل در کنار روشهای پزشکی در راستای ارتقای وضعیت روانشناختی (افزایش کیفیت زندگی و تحمل پریشانی) بیماران عروق قلبی استفاده نمود.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.