تاثیر آموزش مهارت های اجتماعی بر سلامت روان دانش آموزان دختر یک کلاس در مقطع ابتدایی

مهارت های اجتماعی نقش بسیار مهمی در سلامت عاطفی و بهزیستی کودکان دارند. بنابراین آموزش مهارت های اجتماعی به کودکان از اهمیت زیادی برخوردار است. 
هدف هدف از انجام پژوهش حاضر، تعیین اثربخشی آموزش مهارت های اجتماعی بر سلامت روان دانش آموزان دختر یک کلاس در مقطع ابتدایی شهر رشت از طریق آموزش به معلم بوده است. 

پژوهش حاضر یک مطالعه نیمه تجربی با استفاده از پیش آزمون و پس آزمون بود. این مطالعه در خلال سال 1396 تا 1397 در یک کلاس پایه سوم ابتدایی شهر رشت در نیمسال اول انجام شد. والدین و معلمان پرسش نامه ها را قبل و بعد از مداخله پر کردند. آموزش مهارت های اجتماعی به دانش آموزان، ازطریق آموزش به معلم مربوطه که هر روز در ارتباط با دانش آموزان بود، انجام شد. از متد های شناختی رفتاری و تقویت مثبت استفاده شد. جهت ارزیابی اثربخشی مطالعه از چک لیست سنجش توانایی ها و مشکلات برای ارزیابی سلامت روان و ماتسون برای ارزیابی مهارت های اجتماعی استفاده شد. جهت آنالیز آماری اطلاعات از آزمون رتبه علامت دار ویلکاکسون و آزمون تی زوجی و نرم افزار SPSS نسخه 21 استفاده شد. 

در این مطالعه میانگین سنی مادران 3/32± 37/79سال و میانگین سنی پدران 4/42± 41/08سال بوده است. میانگین نمره کلی مهارت های اجتماعی والدین از 13/65±225/54 قبل مداخله به 18/59±219/12 بعد مداخله رسید که کاهش معنادار داشته است (0/033= P). همچنین بر اساس پرسش نامه سلامت روان معلم، از میان خرده مقیاس ها، میانگین خرده مقیاس بیش فعالی-کمبود توجه از 2/49±3/95 قبل مداخله به 1/55±2/62 بعد مداخله رسید که کاهش معنادار داشته است (0/020=P).

نتایج مطالعه حاضر حاکی از آن بود که آموزش مهارت های اجتماعی به کودکان توسط معلم به صورت کلی تغییرات معنی داری را در بهبود این مهارت ها و رفتار کودکان ایجاد نکرد.