ارزیابی تنوع ژنتیکی برخی ژنوتیپ های منتخب گردو با استفاده از خصوصیات مورفولوژیکی و ‏پومولوژیکی

شناسایی و گزینش ژنوتیپ های برتر در مناطق مختلف کشور است یک روش اصلاحی سودمند در گردو است. این پژوهش به منظور ارزیابی تنوع ژنتیکی برخی ژنوتیپ های منتخب گردو با استفاده از 19 صفت کمی و کیفی مرتبط با خصوصیات مورفولوژیکی و پومولوژیکی بر اساس توصیف نامه IPGRI با برخی تغییرات بر روی 28 ژنوتیپ گردو در سال های 1397 و 1398 در ایستگاه تحقیقات گروه علوم باغبانی دانشگاه تهران صورت گرفت. نتایج بررسی نشان داد که بیشترین درصد مغز (12/69 و 14/67 درصد) به ترتیب متعلق به ژنوتیپ های UTW10 و UTW09 بودند. ژنوتیپ های UTW05 و UTW07 دیر برگ ده ترین بودند. ژنوتیپ های UTW09 و UTW05 به ترتیب بیشترین وزن مغز با میزان 05/8 و 87/7 گرم را دارا بودند. ژنوتیپ های UTW22 و UTW05 به ترتیب با 48/14 و 93/13 گرم بیشترین وزن خشک میوه را به خود اختصاص دادند. بر اساس تجزیه خوشه ای، ژنوتیپ های با صفات مطلوب تر از سایر ژنوتیپ ها جدا شدند. از جمله عوامل که در تفکیک خوشه های اصلی نقش دارند می توان به صفات وزن خشک میوه، وزن مغز میوه، طول، قطر و عرض خشک میوه، درصد مغز، گوشتی بودن مغز، پر بودن مغز و وضعیت خزان کنندگی برگ های ژنوتیپ ها اشاره کرد. نتایج تجزیه همبستگی ساده صفات، وجود همبستگی مثبت و منفی معنی داری را بین برخی صفات مهم نشان داد.  در مجموع ژنوتیپ های UTW01، UTW04، UTW06، UTW07، UTW08، UTW20 و UTW22 به دلیل بسته بودن روزنه انتهایی خشک میوه، روشن بودن مغز، سهولت جدا شدن مغز از پوست چوبی، باردهی جانبی، درصد مغز بالا به عنوان ژنوتیپ های امیدبخش انتخاب شدند.