اثربخشی درمان شناختی- رفتاری بر افسردگی و اضطراب جانبازان مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه

در کنار مشکلات جسمانی، آسیب‌های روانی از عمده‌ترین مشکلاتی هستند که جانبازان با آن درگیر هستند. اختلال استرس پس از سانحه مهم‌ترین مشکل روانی در جانبازان است که موجب بروز مشکلات دیگر در جانبازان می‌گردد؛ به همین منظور پژوهش حاضر به بررسی اثربخشی درمان شناختی– رفتاری بر کاهش افسردگی و اضطراب جانبازان مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه پرداخته است.

پژوهش حاضر نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش شامل جانبازان مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه شهر بندرعباس در شش ماهه تابستان و پاییز سال 1398 بود که به مرکز مشاوره شاهد و ایثارگر استان هرمزگان مراجعه کرده بودند. در این پژوهش تعداد 24 جانبازان مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه با روش نمونه‌گیری هدفمند انتخاب و با گمارش تصادفی در گروه‌های آزمایش و گواه گمارده شدند (هر گروه 12 جانباز). گروه آزمایش درمان شناختی– رفتاری را طی دو و نیم ماه در 10 جلسه 90 دقیقه‌ای دریافت نمودند. پرسشنامه‌های مورد استفاده در این پژوهش شامل پرسشنامه اضطراب (بک و همکاران، 1988)، پسشنامه افسردگی (بک و همکاران، 1996) و پرسشنامه مشکلات اختلال استرس پس از سانحه (ویدرز و همکاران، 1993) بود. داده‌های حاصل از پژوهش به شیوه تحلیل کوواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

نتایج نشان داد که درمان شناختی– رفتاری بر کاهش افسردگی و اضطراب جانبازان مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه تاثیر معنادار داشته (p<0/001) و توانسته منجر به کاهش اضطراب و افسردگی در این جانبازان شود.