بررسی عوامل موثر بر ارتقا کیفیت آموزش مجازی از دیدگاه اساتید و دانشجویان رشته های توانبخشی دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز در دوران کووید-19

تعطیلی مدارس و دانشگاه های کشور به دلیل شیوع بیماری کووید 19، سبب شد تا آموزش مجازی از سوی آموزش و پرورش و همچنین آموزش عالی مطرح شود. با توجه به اهمیت آموزش مجازی در پاندمی کرونا، این پژوهش با هدف بررسی عوامل موثر بر ارتقا کیفیت آموزش مجازی از دیدگاه اساتید و دانشجویان رشته های توانبخشی دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز انجام گرفت.

مطالعه توصیفی- تحلیلی حاضر با حضور 17 نفر از اساتید و 210 نفر از دانشجویان مقاطع کارشناسی و کارشناسی ارشد در رشته های فیزیوتراپی، کاردرمانی، گفتاردرمانی و شنوایی شناسی اجرا شد. داده ها با استفاده از پرسشنامه ی محقق ساخته جمع آوری گردید. روایی پرسشنامه با بررسی اساتید متخصص و با تجربه در زمینه آموزش مجازی تایید و پایایی آن با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ 0.97 تعیین گردید.

نتایج پژوهش نشان داد که از دیدگاه اساتید تمام ابعاد پرسشنامه جزء عوامل اثربخش بر رشد و ارتقا کیفیت آموزش مجازی محسوب می شدند ولی دانشجویان، بعد شفاف سازی انتظارات از یادگیرنده را موثرترین عامل و بعد کاهش احساس انزوا و ایجاد حس و انگیزه حضور در جامعه یادگیری را کم اثرترین عامل برشمردند.

 باتوجه به شناسایی مهم ترین عوامل موثر بر اثربخشی آموزش، به نظر می رسد سیاست گذاران حوزه آموزش باید با در نظرگرفتن این عوامل، برنامه ریزی های لازم را انجام دهند و در فراهم کردن شرایط و امکانات لازم جهت ارتقا کیفیت آموزش مجازی فراگیران اهتمام ویژه بورزند.