عوامل موثر بر انتخاب راهبردهای معیشت در نواحی روستایی ولسوالی ژری، ولایت قندهار افغانستان

مطالعه راهبردهای معیشت در تحلیل سیاست های ضد فقر و توسعه دارایی های معیشت نقش مهمی دارد. هدف این تحقیق بررسی عوامل موثر بر انتخاب راهبردهای معیشت در نواحی روستایی ولسوالی ژری ولایت قندهار افغانستان بود. اطلاعات مورد نیاز از 384 نفر از سرپرستان خانوار در 11 روستا گردآوری شد. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه ای بود که شامل سوالاتی برای سنجش انواع دارایی های معیشتی و راهبردهای معیشتی بود. نتایج آزمون t تک نمونه ای نشان داد که فقط سرمایه اجتماعی در وضعیت مطلوبی است. نتایج تحلیل عاملی منجر به دسته بندی راهبردهای معیشتی و استخراج چهار گروه معیشتی شامل «راهبرد معیشت مبتنی بر کشاورزی و منابع طبیعی»، «راهبرد معیشت مبتنی بر خوداشتغالی»، «راهبرد معیشت مبتنی بر دستمزدی» و «راهبرد معیشت مبتنی بر کمک های بیرونی» شد. مدل لوجیت چندگانه در سه مدل برآورد شد. در مدل اول، نتایج نشان داد که احتمال انتخاب شیوه معیشت مبتنی بر کشاورزی و منابع طبیعی (در مقایسه با معیشت مبتنی بر کمک های بیرونی) با بهبود و افزایش در سرمایه طبیعی افزایش می یابد. در مدل دوم، نتایج بیانگر این بود که احتمال انتخاب شیوه معیشت مبتنی بر خوداشتغالی (در مقایسه با معیشت مبتنی بر کمک های بیرونی) با بهبود و افزایش در سرمایه انسانی، اجتماعی و فیزیکی افزایش می یابد. در مدل سوم، نتایج نشان داد که احتمال انتخاب شیوه معیشت مبتنی بر دستمزدی (در مقایسه با معیشت مبتنی بر کمک های بیرونی) با بهبود و افزایش در سرمایه اجتماعی افزایش می یابد. توسعه انواع صنایع تبدیلی و تکمیلی بخش کشاورزی به عنوان راهبردهای جایگزین معیشت پیشنهاد می شود.