تاثیر نابرابری درآمد بر انتشار دی اکسید گوگرد و ذرات معلق موجود در هوا

در طی سال های اخیر تخریب و آلودگی محیط زیست به عنوان یک چالش بین لمللی مورد توجه بسیاری از سیاست گذاران و محققان بوده است. این در حالی است که نابرابری درآمد به طور قابل توجهی از طریق تقاضای اجتماعی بر کیفیت محیط زیست اثر می گذارد و می تواند در سیاست گذاری مهم باشد. نابرابری درآمد نیز به عنوان اثر نسبی با تغییر ترجیحات مصرف کنندگان کالاهای عمومی زیست محیطی، موجب تخریب محیط زیست می شود. مطالعه حاضر به بررسی تاثیر نابرابری درآمد برانتشاردی اکسید گوگرد و ذرات معلق موجود در هوا برای دوره زمانی 1363 تا 1397 و در قالب رویکرد جوهانسن پرداخته است. نتایج این تحقیق نشان می دهد که ضریب جینی بر انتشار ذرات معلق موجود در هوا و دی اکسید گوگرد  اثر مثبت و معناداری دارد به گونه ای که یک درصد افزایش در ضریب جینی ،29/1 درصد انتشار ذرات معلق موجود در هوا و 37/1 درصد انتشار دی اکسید گوگرد را افزایش می دهد. بر اساس نتایج برآوردی مصرف انرژی بر انتشار ذرات معلق موجود در هوا و دی اکسید گوگرد در ایران اثر مثبت دارد. به گونه ای که یک درصد افزایش در مصرف انرژی ،12/1 درصد انتشار ذرات معلق موجود در هوا و 44/1 درصد انتشار دی اکسید گوگرد را افزایش می دهد. رشد اقتصادی بر انتشار ذرات معلق موجود در هوا و دی اکسید گوگرد در ایران اثر مثبت دارد. به گونه ای که یک درصد افزایش در رشد اقتصادی ، 78/0 درصد انتشار ذرات معلق موجود در هوا و 79/0 انتشار دی اکسید گوگرد را افزایش می دهد. با توجه به جدول ضریب متغیر Ly2، منفی است. بنابراین، طی دوره مورد بررسی فرضیه منحنی زیست محیطی کوزنتس را نمی توان رد کرد. شهرنشینی بر انتشار ذرات معلق موجود در هوا و دی اکسید گوگرد اثر مثبت و معناداری دارد به گونه ای که یک درصد افزایش در جمعیت شهرنشینی، 93/0 درصد انتشار ذرات معلق موجود در هوا و 97/0 درصد انتشار دی اکسید گوگرد را افزایش می دهد.