بررسی تجربی اثر پیری جمعیت بر تورم در کشورهای منتخب درحال توسعه و توسعه یافته در دوره 2000-2018

در میان منابع انسانی، توجه به مسایل جمعیتی به ویژه ساختار سنی جمعیت از اهمیت ویژه ای در مسیر رشد و توسعه اقتصادی جوامع برخوردار است. اگر برنامه‎ ریزی لازم برای مواجهه با تغییرات ساختار سنی جمعیت در هر کشوری صورت گرفته باشد، می تواند موجبات رفاه آن کشور را فراهم سازد، اما اگر این تغییرات به یک باره و بدون برنامه ریزی اتفاق بیافتد، می تواند آسیب جدی بر اقتصاد کشورها وارد سازد. هدف اصلی مطالعه حاضر، بررسی تاثیر پیری جمعیت بر تورم در دو گروه منتخب از کشورهای درحال توسعه و توسعه یافته طی دوره زمانی 2018-2000 با استفاده از روش داده های تابلویی است. نتایج تجربی تحقیق نشان می دهد که پیری جمعیت در هر دو گروه از کشورهای درحال توسعه و توسعه یافته، تاثیر منفی و معناداری بر نرخ تورم داشته است. همچنین رشد نقدینگی و رشد تولید، به ترتیب دارای تاثیر مثبت و منفی بر تورم در هر دو گروه از کشورها بوده، که این موضوع با انتظارات تیوریکی مطابقت دارد. از سوی دیگر، نتایج حاکی از آن است که افزایش امید به زندگی در هر دو گروه از کشورها، تاثیر منفی و معناداری بر تورم در دوره مورد مطالعه داشته است.