بررسی وضعیت سلامت روان جمعیت عمومی شهر کرمان و عوامل موثر بر آن در دوران پاندمی کووید 19

در پی شیوع کووید 19 و ایجاد تغییراتی چون تعطیلی مشاغل پرخطر، ایجاد سطح اضطراری بهداشت عمومی و قرنطینه خانگی سلامت روانی افراد به شدت تحت تاثیر قرار گرفت. در این راستا پژوهش حاضر با هدف بررسی پیامدهای شیوع کووید 19 بر وضعیت سلامت روان جمعیت عمومی شهر کرمان انجام شد.

این مطالعه از نوع توصیفی تحلیلی بود که به صورت مقطعی در سال 1399 در شهر کرمان انجام شد. نمونه پژوهش شامل500 نفر بود که با توجه به شرایط موجود در دوران کووید 19 داده ها به صورت غیرحضوری از طریق ارسال پرسش نامه آنلاین به گروه های عمومی در واتساپ و تلگرام (شامل جمعیت عمومی ساکن در مناطق مختلف شهر کرمان) و با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس جمع آوری شد. به منظور سنجش سلامت روان از نسخه 12 سوالی پرسش نامه  GHQ-12   استفاده شد که روایی و پایایی آن در مطالعات مختلف تایید شده است (آلفای کرونباخ 8/0). عوامل موثر بر وضعیت سلامت روان شامل اطلاعات دموگرافیک (سن، جنسیت، تحصیلات، شغل، وضعیت تاهل و درآمد) و سوالاتی در خصوص وضعیت استفاده از رسانه ها بود. داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 23 و آزمون های تی مستقل، تحلیل واریانس یک طرفه و رگرسیون لجستیک تجزیه وتحلیل شدند.

میانگین سن افراد 94/39 سال بود. سلامت روان 207 نفر (4/ 41 درصد) مطلوب و 293 نفر (6/58 درصد) نامطلوب بود. 88/8 درصد از نمونه ها، رسانه ها را در یک ماهه اخیر دنبال می کردند. نتایج آزمون تحلیل واریانس یک طرفه نشان داد نمره سلامت روان در گروه های مختلف سن، تحصیلات، شغل و درآمد متفاوت است (05/0>P). همچنین در تحلیل رگرسیون لجستیک عوامل موثر بر سلامت روان، تحصیلات و رضایت از زندگی معنی دار بود که نشان دهنده شانس سلامت روان مطلوب تر در افراد با تحصیلات بالاتر و رضایت از زندگی بیشتر است (05/0>P).

بر اساس یافته های مطالعه حاضر، بحران پاندمی کووید 19 با افزایش خطر تجربه مشکلات سلامت روان مرتبط است؛ بنابراین، برنامه های حمایت روانی و مداخلات روان شناختی مناسب توصیه می شود.