بازپژوهی دلالت مطابقی آیات «تحریف‏ناپذیری

با توجه به بررسی لغوی این واژه، باورهای جاهلیت پیرامون آن، تحلیل مراد مخاطبین پیامبر از استعمال این کلمه و ادبیات قرآنی پیرامون آن، ثابت شد که از منظر مخاطب اولیه قرآن، مجنون نه دیوانه، بلکه کسی است که با جنیان و شیاطین در ارتباط بوده و از آن‏ها کهانت، شاعری و ساحری می‏آموزد. لذا مقتسمینی که قرآن را بخش‏بخش نموده، بخشی را کهانت و بخشی را شعر می‏پنداشته و پیامبر را به دلیل ارایه سایر معجزات غیر از قرآن، ساحر خطاب می‏کردند، به ایشان تهمت ارتباط با جنیان داده و مبدا وحی را نه خداوند، بلکه جنیان و شیاطین می‏دانستند. از همین رو، قرآن در دو آیه مورد بحث و نیز سیاق پس و پیش آن، این اتهام را از پیامبر رفع نموده و خداوند را هم مبدا وحی و هم حافظ آن از دست‏برد شیاطین معرفی نموده و خود قرآن را نیز عزیز و منیع دانسته و ورود شیطان به آن را نفی کرده است. بنابراین دلالت مطابقی آیات بر عمومیت و جاودانگی تحریف‏ناپذیری ‏قرآن و تفهیم این معنا برای مخاطب اولیه رد شد؛ هرچند امکان وجود سایر دلالت‏ها در این دو آیه شریفه بر جاودانگی تحریف‏ناپذیری ‏وجود داشته باشد.