اثربخشی آموزش نظریه خودتعیین گری و درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر اضطراب و قلدری سایبری در دانش آموزان با اختلال بازی اینترنتی

هدف از این مطالعه مقایسه اثربخشی آموزش نظریه خودتعیین گری و درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر اضطراب و قلدری سایبری در دانش آموزان پسر با اختلال بازی اینترنتی با و بدون همبودی اختلال کمبود توجه/ بیش فعالی بود.

این پژوهش یک مطالعه نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل و ارزیابی دوره پیگیری بود. جامعه آماری پژوهش حاضر، تمامی دانش آموزان 12 تا 14 ساله با اختلال بازی اینترنتی در سال 1399 شهرستان خرم آباد، ایران بود. تعداد نمونه 42 نفر بود که به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل گماشته شدند. ابزارهای مورد استفاده شامل آزمون اختلال بازی اینترنتی- 20، پرسشنامه علایم کودکان-4، پرسشنامه اضطراب بک، و پرسشنامه تجربه قلدری و قربانی قلدری سایبری بود. گروه های مداخله تحت 9 جلسه دو ساعته برنامه مداخل های آموزش نظریه خودتعیین گری (گروه مداخله 1) و درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد (گروه مداخله 2) قرار گرفتند.

نتایج تحلیل داده ها نشان داد که تفاوت معنی داری در اثر بخشی بین دوگروه مداخله آموزش نظریه خودتعیین گری و درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد در اضطراب و قلدری سایبری وجود نداشت. همچنین تعامل دو متغیر عضویت گروهی و گروه همبودی کمبود توجه/ بیش فعالی در اضطراب و قلدری سایبری معنی دار بود.

هر دو روش آموزش نظریه خودتعیین گری و درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد، به یک اندازه بر اضطراب و قلدری سایبری دانش آموزان با اختلال بازی اینترنتی تاثیر معنی دار دارند.