مطالعه کیفی عوامل موثر فردی در سازگاری زناشویی شهر یاسوج

سازگاری زناشویی یکی از مهمترین عوامل در تعیین ثبات و دوام رابطه زناشویی است لذا این پژوهش با هدف بررسی عوامل فردی در سازگاری زناشویی انجام شد.

این پژوهش به شیوه کیفی با استفاده از روش تحلیل مضمون (تماتیک) انجام شد.روش نمونه گیری هدفمند و تا حد اشباع بوده و داده ها از 16 نفر متاهل بصورت زوجی که حداقل 7سال از ازدواج آنان گذشته بود بدست آمده است.برای جمع آوری داده ها از روش مصاحبه نیمه ساختار یافته استفاده گردید.

برای تحلیل داده ها از نرم افزار MAXQDR 2018 استفاده شده است. پس از تحلیل محتوای داده ها پنج مقوله اصلی حاصل گردیدکه به ترتیب اهمیت عبارتند از : عوامل میان فردی (رضایت جنسی،درک متقابل،انتقاد پذیری،بخشش و ایثار). عوامل درون فردی (خود ارزشمندی،نگرش مثبت نسبت به دیگران).عوامل هیجانی (احساس شادمانی،ابراز خشم و نگرانی، تاب آوری).عوامل شخصیتی (برونگرایی،مسولیت پذیری، معاشرتی بودن).هوش اجتماعی (پذیرش وشناخت احساسات خود، پذیرش و شناخت احساسات دیگران،تعادل رفتاری).

سازگاری زناشویی بیشتر تابع عوامل فردی است که در طول زندگی ایجاد می شود.