آینده پژوهی تربیت فرهنگی نوجوانان براساس آموزه های دینی نهج البلاغه

مقاله حاضر، با هدف بررسی آینده پژوهی تربیت فرهنگی نوجوانان براساس آموزه های دینی نهج البلاغه واحصاءآموزه ها وشاخص های دینی مرتبط باتربیت فرهنگی در نهج البلاغه انجام شده است. این مقاله از نوع مطالعات کیفی بوده و روش اجرای آن گراندد تیوری (نظریه برخاسته از داده ها) می باشد. رویکرد مورد استفاده ، روش سیستماتیک (منظم) است که به اشتراوس و کوربین نسبت داده می‎شود. جامعه آماری محتوای نهج البلاغه بوده که از میان آن ها، 30 خطبه، نامه و حکمت براساس نمونه گیری هدفمند انتخاب شده و مورد تحلیل محتوا قرار گرفت. تجزیه و تحلیل اطلاعات و اجرای کدگذاری های سه گانه به این صورت انجام شد که در مرحله کدگذاری باز و تبدیل کدهای اولیه به ثانویه، 71 مفهوم به دست آمد که این مفاهیم در مرحله کدگذاری محوری در قالب 10 طبقه دسته بندی شدند. در مرحله کدگذاری انتخابی، طبقه اصلی یا محوری باعنوان ایمان به خدا و آخرت در نظر گرفته شد و به عنوان مقوله کانونی، ارتباطش با سایر طبقات از جمله دوری از رذایل اخلاقی، پرورش فضایل اخلاقی، مردم داری و متعادل بودن مورد بررسی قرار گرفت. در ادامه نیز مبانی، اصول و روش های تربیت فرهنگی در قالب یک مدل ارایه گردید تا با به کاربردن آن ها به اهداف تربیت فرهنگی دست یابیم. در نهایت با بررسی های انجام شده مشخص شد، آموزه های نهج البلاغه دارای مطالب ارزنده ای است که عمل به آنها باعث تربیت فرهنگی نوجوانان در حوزه های بینش، گرایش و رفتار می‎شود.