بررسی ارتباط تعادل کاری با کیفیت زندگی بین دانشجویان خوابگاهی و غیرخوابگاهی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی

تعادل کاری به‌عنوان تجربه‌ ذهنی فرد از داشتن ترکیب مناسبی از حرفه‌ها در الگوهای کاری تعریف می‌شود. کیفیت زندگی، خرسندی یا رضایت شخصی فرد از زندگی در حوزه‌ای است که او آن را مهم تلقی می‌کند و با رضایت زندگی یا بهزیستی و رفاه شناخته می‌شود. هدف مطالعه حاضر، بررسی ارتباط تعادل کاری با کیفیت زندگی بین دانشجویان خوابگاهی و غیرخوابگاهی دانشگاه علوم‌پزشکی شهید بهشتی است.

 این مطالعه‌ مقطعی بین 230 نفر از دانشجویان (خوابگاهی و غیرخوابگاهی) دانشگاه علوم‌پزشکی شهید بهشتی که به‌شکل نمونه‌گیری تصادفی ساده انتخاب شدند، انجام شد. افراد مورد مطالعه، در صورت داشتن معیارهای ورود به مطالعه، پرسش‌نامه‌ تعادل زندگی و پرسش‌نامه کیفیت زندگی را تکمیل کردند. داده‌های گردآوری‌شده با نرم‌افزار SPSS نسخه 18 تحلیل شد.

عدم تعادل کاری در خوابگاهی‌ها (342 درصد) بیشتر از غیرخوابگاهی‌ها (20/4 درصد) بود. میانگین نمره سلامت جسمی و روانی در غیرخوابگاهی‌ها بیشتر و بهتر از خوابگاهی‌ها بود. همبستگی معناداری بین تعدادی از زیرمقیاس‌های تعادل زندگی و کیفیت زندگی وجود داشت (0/05>P).

 تعادل و سلامت جسمی و روانی در غیرخوابگاهی‌ها بهتر از خوابگاهی‌ها بود. از ارتباط بین تعادل کاری و کیفیت زندگی می‌توان جهت برنامه‌ریزی‌های آموزشی و رفاهی در دانشگاه‌ها استفاده و به ارتقای کیفیت زندگی دانشجویان کمک کرد.