بررسی نقش سلامت معنوی و تاب آوری در همه گیری COVID-19 بر آسیب پذیری روانی

ظهور COVID-19 منجر به ترس و اضطراب در بین مردم در سراسر جهان شده است. این مطالعه با هدف بررسی نقش سلامت معنوی و تاب آوری در آسیب پذیری روانی کارکنان در دو اوج کرونا در ایران انجام شد.

روش  کار:

 این مطالعه توصیفی از نوع علی- مقایسه ای است. جامعه آماری بر اساس جدول مورگان شامل کلیه کارکنان دانشگاه آزاد اسلامی واحد بیرجند و حجم نمونه 123 نفر می باشد. نمونه ها به صورت تصادفی انتخاب شدند. پرسشنامه های تاب آوری کانر و دیویدسون، چک لیست علایم-90 (SCL-90)، سلامت معنوی پولوتزین و الیسون در اوج اول (مارس تا پایان آوریل 2020) و اوج سوم (اکتبر 2020) تکمیل شدند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از میانگین، انحراف معیار و آزمون t با نرم افزار SPSS نسخه 21 استفاده شد.

یافته ها: 

نتایج نشان داد که میزان آسیب پذیری روان شناختی افراد در دو اوج کرونا تفاوت معناداری دارد (001/0 <p). همچنین بین میزان آسیب پذیری روانی افراد و سلامت معنوی در دو اوج کرونا تفاوت قابل توجهی وجود دارد (001/0 <p).

افزایش تاب آوری و سلامت معنوی می تواند آسیب پذیری روانی را کاهش دهد. همچنین از نتایج این مطالعه می توان برای تعیین میزان آسیب روانی ناشی از بیماری کرونا و برنامه ریزی مداخلات روانشناختی لازم برای گروه هدف استفاده کرد.