عفونت هلیکوباکترپیلوری در دندانپزشکان عمومی و دستیاران دندانپزشک : یک مطالعه سرولوژیک مقدماتی در شهر کرمان

پلاک دندانی و بزاق دومخزن عمده برای هلیکوباکترپیلوری ذکرشده است. دندانپزشکان و دستیارانشان درمعرض تماس دایم با بزاق و پلاک دندانی بیماران و به لحاظ تیوری درمعرض خطرابتلا به عفونت هلیکوباکترپیلوری هستند. هدف از انجام بررسی حاضر مقایسه فراوانی این میکروارگانیسم دردندانپزشکان عمومی ودستیاران دندانپزشک با گروه شاهد سالم بوده است.

دراین مطالعه توصیفی با نمونه گیری ساده ، نمونه های خون از سه گروه دندانپزشکان ، دستیاران دندانپزشک و گروه کنترل اخذ و سنجش میزان آنتی بادی هلیکوباکترپیلوری به روش ELFA برای این نمونه ها انجام شد. حجم نمونه برابر 52 نفرمحاسبه گردید. ازنرم افزارSPSS نسخه 21 و ازآزمون من ویتنی برای بررسی ارتباط میان سه گروه و آنالیزچند متغیره تکمیلی برای آنالیزآماری داده ها استفاده گردید.

میان 52 نفرشرکت کننده درمطالعه حاضر، 15 نفر  دندانپزشک عمومی و  17 نفر دستیار دندانپزشک بودند . 20 نفرنیزدرگروه کنترل قرارگرفتند. شیوع کلی موارد مثبت عفونت عبارت از58/70 درصد در دستیاران دندانپزشک، 45 درصد درگروه کنترل و 33/33 درصد دردندانپزشکان بود. هرچند میانگین تیترآنتی بادی هلیکوباکترپیلوری دردستیاران دندانپزشک درمقایسه با دوگروه دیگربالاتربود اما به لحاظ تیترآنتی بادی میان سه گروه مورد بررسی اختلاف معنی داری مشاهده نگردید. (0/15=P)  آزمون رگرسیون تیتر آنتی بادی دستیاران را بطور معنی دار بالاتر از دندانپزشکان نشان داد. (0/001<P)

به نظرنمی رسد که دندانپزشکان به واسطه شغلشان درمعرض خطربیشتری برای ابتلا به عفونت هلیکوباکترپیلوری باشند اما این مساله ممکن است برای دستیاران دندانپزشکی صدق کند هرچند لازم است که این احتمال درمطالعات آینده قطعی گردد.