ارتباط پلی مورفیسم های تک نوکلئوتیدی ژن آدیپونکتین با سن ابتلا و شروع انسولین درمانی در بیماران مبتلا به دیابت نوع دو

ابتلا به دیابت نوع دو در سنین پایین در حال افزایش است، احتمالا عوامل ژنتیکی نقش مهمی در شروع زودرس دیابت نوع دو دارند. هدف از مطالعه حاضر، بررسی تاثیر پلی مورفیسم های تک نوکلیوتیدی ژن آدیپونکتین (T/G 45+)2241766rs، (G/T 276+)1501299 rs و (G/A 11391-)17300539rs بر سن ابتلا به دیابت و سن شروع انسولین درمانی در بیماران مبتلا به دیابت نوع دو بود.

در این مطالعه موردی - شاهدی، 183 بیمار مبتلا به دیابت نوع دو و 155 فرد سالم شرکت کردند. داده های جمعیت شناختی و تن سنجی جمع آوری شدند. بررسی ژنوتایپی پلی مورفیسم ها با استفاده از روش تقویت سیستم مقاوم به جهش واکنش زنجیره ای پلی مراز (T-ARMS-PCR) انجام شد. داده ها با استفاده از نرم افزارهای SPSS نسخه 26 تجزیه وتحلیل شدند.

طبق نتایج، در  T/G45+ SNP سن ابتلا به دیابت و سن شروع انسولین درمانی در حاملین ژنوتایپ TG به طور معنی داری کمتر از حاملین ژنوتایپ GG بود. (به ترتیب 0/035 = P، 0/048 = P). در T/G45+  SNP، 48/6% از بیماران با سن ابتلای <35 سال، حامل ژنوتایپ TG بودند (0/013 =P) و ژنوتایپ TG (0/006 =P، 7/994 -1/430 =CI، 2/381 =OR) به طور معنی داری با افزایش خطر ابتلا به دیابت در سن کمتر از 35 سال مرتبط بود.

طبق نتایج پژوهش حاضر، T/G45 + SNP از ژن آدیپونکتین اثر قابل توجهی در شروع زودهنگام T2DM و پیشرفت سریع بیماری دارد. بررسی واریانت های ژنتیکی موثر می تواند در غربالگری پیش از ابتلا به دیابت، به منظور تشخیص زودهنگام و ارایه راهکارهای پیشگیرانه، مفید باشد.