تاثیر افلوکساسین بر میزان آنتی ژن اختصاصی پروستات در مردان با آنتی ژن بالا

سرطان پروستات یکی از شایع‌ترین سرطان‌های احشایی در مردان است. یکی از روش‌هایی که برای تشخیص زودرس این بیماری و قبل از بروز علایم آن به کار می رود، غربالگری به کمک اندازه‌گیری آنتی‌ژن اختصاصی پروستات است. یکی دیگر از عواملی که باعث افزایش آنتی‌ژن اختصاصی پروستات می شود، عفونت‌های پروستات است. لذا هدف از این مطالعه تعیین و تاثیر افلوکساسین بر میزان آنتی‌ژن اختصاصی پروستات در مردان با آنتی ژن بالا بود.

در این مطالعه توصیفی تحلیلی که در سال 1399 انجام شد، 224 مرد با آنتی ژن اختصاصی بالاتر از 4 نانوگرم، با تجویز 200 میلی‌گرم افلوکساسین در هر 12 ساعت، به مدت 10 روز مورد ارزیابی قرار گرفتند. معیارهای خروج از مطالعه شامل سنین کمتر از پنجاه یا بیش از 75 سال، سابقه حساسیت به فلویوروکینولون‌ها، سابقه دستکاری اخیر در پروستات، مصرف مهار کننده‌های 5 آلفا رداکتاز و نیز موارد شناخته شده سرطان پروستات بود. بعد از ده روز مصرف دارو، برای بار دوم آنتی‌ژن اختصاصی پروستات اندازه‌گیری می‌شد و با استفاده از تست‌های آمار حیاتی نتایج حاصله مورد ارزیابی قرار می‌گرفت. در تمامی بیماران آزمایش کامل ادرار و معاینه پروستات از راه روده صورت گرفت. داده‌های جمع‌آوری شده با استفاده از آزمون‌های‌ آماری مجذور کای تجزیه و تحلیل شدند.

یافته‌ ها: 

میانگین سن بیماران 18/61 سال و میانگین سطح آنتی‌ژن قبل از تجویز آنتی‌بیوتیک 3/26 (4/97± 9/21) بوده است. در 120 بیمار (57/53 درصد) پس از مصرف آنتی بیوتیک، به حدی آنتی‌ژن کاهش یافت که نیاز به انجام بیوپسی را مرتفع کرد و در بقیه بیماران پس از انجام بیوپسی، 65 مورد سرطان پروستات و 39 مورد هیپرپلازی خوش خیم پروستات گزارش شد. در114بیمار (89 /50 درصد) پیوری در آزمایش ادرار نشان داده شد.

 نتیجه‌گیری:

 این مطالعه نشان داد در بیماری که ادرار فعال دارد(پیوری) و معاینه پروستات از راه روده طبیعی است، می‌توان تصمیم در مورد بیوپسی پروستات را به تاخیر انداخت و برای بیمار آنتی‌بیوتیک شروع کرد و در صورتی که افت قابل توجه در میزان آنتی‌ژن مشاهده شد، آنتی‌بیوتیک را ادامه داد و از انجام بیوپسی غیر ضروری اجتناب کرد. در غیر این‌صورت تجویزآنتی‌بیوتیک برای بیمار بدون علامت با آزمایش کامل ادرار طبیعی، ولی آنتی ژن بالا بی فایده است.